Stotterend in de overdrive

Marcel Vaarmeijer Su-su-superster Genre: Kinderboek
Uitgever: Van Holkema & Warendorf

Het blijft een merkwaardig fenomeen: mensen die geen zin kunnen uitspreken zonder te stotteren maar wel zonder haperen blijken te kunnen zingen. Miss Montreal is in ons land een bekend voorbeeld, in de talentenshow waarvan zij in de jury zit, trof ze onlangs een kandidaat die precies hetzelfde had. Hoofdpersoon Maikel in Su-su-superster stottert zo erg dat hij volledig in een isolement is geraakt. Hij heeft geen vrienden en komt zijn zolderkamer niet af. Zijn zussen kunnen het dan ook niet geloven als ze hem op een dag loepzuiver en zonder hapering horen zingen. Ze willen dat hij meedoet aan een tv-talentenjacht en natuurlijk is hij daar te verlegen voor, maar Maikel trekt zijn eigen plan en blaast jury en publiek weg in de audities.

In aanleg een aardig verhaal met potentie maar Vaarmeijer zet vanaf de talentenjacht de turbo er op en heeft geen enkele rem meer. De verlegen jongen, die nog niet eerder in de buurt van een meisje vertoefde, is meteen smoorverliefd en heeft een verhouding. Hij is als fenomeen op alle internationale tv-zenders te zien en zijn straat moet door de politie worden afgezet. Dat soort dingen. Natuurlijk raakt het aan de werkelijkheid, denk aan wat er met Susan Boyle is gebeurd, maar de overdrijving komt het verhaal niet ten goede. De rest van het verhaal staat in het teken van intriges en onderlinge jaloeze en concurrentie maar ook dat gaat al snel zwaar over de top. Vaarmeijer lijkt te denken dat hij alles aan moet dikken om te overtuigen. Dat maakt de personages en verhaallijnen ongeloofwaardig. De stotterende Maikel is meer een opgevoerde freak dan een gewone jongen die tobt met zijn beperking en ontdekt dat hij wel degelijk iets kan. De emotionele betrokkenheid van zijn vader wordt in een psychologische zijlijn ontrafeld en ook daar zit potentie in maar heeft net zo goed die te vette aanzet.

Wendy’s moeder, het vorige boek van Vaarmeijer, over een vroeg-demente vrouw kreeg nog het voordeel van de twijfel. Su-su-superster kent een paar aardige passages maar is vooral een boek zonder handrem.