close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
1+

Als enige overtuigd van zijn muzikale kwaliteit

Valentijn is overtuigd van de schoonheid van zijn eigen vioolspel maar daar lijkt hij de enige in te zijn. Het klassieke geklede ventje jaagt iedereen de stuipen op het lijf met zijn kattengejammer. De meest diplomatieke reactie komt van een boer die zegt: “Ik vond het heel eh… APART”. Valentijn plukt onverstoorbaar verder aan zijn viool en speelt net zo makkelijk melodieën van Mendelssohn en Tsjaikovsky als volksmuziek. Hij verlost een wolf van zijn obstipatie, doet een paard op hol slaan die niet vooruit te branden was en helpt een ridder die belaagd werd door een draak.

Een sprookjesachtig verhaal waarin Philip Hopman weer alle kanten uit kan met zijn schetsachtige tekenwerk. Weelderige prenten waarop veel gebeurt en kinderen zal het zeker opvallen dat de dieren voortdurend op de vlucht slaan voor het vioolspel van Valentijn. Hopmans tekeningen hebben altijd iets van schetsen, alsof ze niet helemaal af zijn. Hij blijft niet binnen de lijntjes en zet geen puntjes op de i, waardoor de illustraties veel beweging en vaart mee krijgen.

Bezwaar van Valentijn en zijn viool is dat het om één grapje gaat dat een paar keer herhaald wordt. Die Valentijn is wel een doorzettertje. Veel spanning zit er derhalve niet in maar dat wordt weer een klein beetje goed gemaakt met het open einde als Valentijn zijn vioolkunsten voor het koninklijk echtpaar mag vertonen.

Titel Boek:

Valentijn en zijn viool

Auteur:

Philip Hopman

Kaft:
Tags : muziekPrentenboek