close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
10+

Als epilepsie een sport was zou Sven er niet op gaan

Anna Woltz Alaska Kinderboek
Querido
Waardering: 9.0

In de week dat Anna Woltz haar eerste Gouden Griffel wint voor Gips, verschijnt haar nieuwe boek Alaska. Opnieuw een typisch Anna Woltz-boek en dat is inmiddels een kwaliteitsgarantie want wat is deze kinderboekenschrijver gegroeid. Niet onlogisch als je op je veertiende debuteert en op je vierendertigste al je 19e boek aflevert. Haar boeken werden steeds beter en met Honderd uur nacht en Gips zat ze op het voorlopige hoogtepunt (al blijftMijn bijzonder rare week met Tess stiekem mijn favoriete Woltz).

Met het 10+-boek Alaska borduurt Woltz kwiek voort op de vertelstructuur uit Gips. Veel van wat over dat boek werd geschreven, kan worden herhaald. ‘Virtuoos verbindt en vervlecht ze verhaallijnen. Alles heeft een functie‘ (uit het juryrapport voor de Gouden Griffel) geldt ook voorAlaska. Zoals in eigenlijk al haar boeken brengt ze de personages op een onverwachte maar ook logische manier bij elkaar. Meestal hebben ze iets met elkaar uit te vechten. In dit geval mist Parker haar hond Alaska enorm, hij moest weg vanwege de allergie van haar broertje. Wanneer ze erachter komt dat hij nu bij Sven woont, de grootste pestkop van de school, besluit ze hem te ontvoeren. Dat moet in de nacht en dat levert hilarische en ontroerende taferelen op. Beide pre-pubers hebben hun eigen sores te verwerken. Ze stoten elkaar af maar vinden elkaar ergens ook, na de bloedstollende sleutelscene waarin de hond een keuze moet maken.

Je zou als recensent willen dat je Woltz ergens op kunt betrappen maar Alaska is opnieuw een razendknap geconstrueerd en soepel gecomponeerd boek waaruit je wilt blijven citeren. Over de stem van Sven die beurtelings als ‘stoere bulldozer’ en ‘grappige egel’ wordt omschreven. En misschien wel de mooiste zin: ‘In mijn keel zitten twee van die koordjes waarmee je een gymzak dichttrekt. Sven heeft die koordjes stevig in zijn handen. En hij trekt eraan’. Al mag deze gedachte er ook zijn: ‘Als er een sport was die epilepsie heette, dan zou ik echt nooit van mijn leven op epilepsie gaan’. Zinnen als elastiekjes.

Natuurlijk zijn de personages weer erg bijdehant, is het einde zoetig en is de achtbaan aan gebeurtenissen niet altijd even geloofwaardig. Maar het is gezochte kritiek want zoals de Griffeljury opmerkt: alles heeft een functie, en veel staat in dienst van de thema’s. Alaska gaat over universele gevoelens als schaamte en jaloezie. En over je anders voelen dan anderen, wat op die leeftijd zo fnuikend is, maar ook herkbaar. Woltz is als bijna geen andere auteur in staat ingewikkelde gevoelens en ingrijpende ervaringen vrijwel onmerkbaar in een dynamisch verhaal te verweven.

Anna Woltz is de ongekroonde koningin van het ‘feelgood’ kinderboek dat alles in zich heeft om kinderen leesplezier te bezorgen: humor, ontroering, gelaagdheid, dynamiek en een goede afloop.

Tags : Dieren en natuurhondjeugdboekSchool