Lemniscaat
L. M. Niskos
Kleine krokodil doet niet mee met zijn broertjes en zusjes die druk zijn met leren zwemmen. Hij klimt liever in bomen maar daar houden de anderen dan weer niet van. Hij onderscheidt zich niet alleen daarin, hij is ook lichtergroen dan zijn familie. Daardoor weet het oplettende lezertje dat er iets met deze krokodil aan de hand is. Hij probeert het nog wel, met een zwembandje om, maar het zit er niet in: zwemmen is niks voor hem. Logisch, hij blijkt helemaal niet als krokodil te zijn geboren. Een aardige plottwist al voegt de tekenaar ineens elementen toe die er eerder niet waren en had de uitwerking van het einde sterker gekund.
De krokodil is een van de populairste dieren in het prentenboek. Hij stond centraal in de Voorleesdagen (Krrr…okodil) en recent verschenen Pas op dit boek bijt en Fiola wil een krokodil. Het zijn allemaal niet de ultieme krokodillenboeken, dat moet misschien nog gemaakt worden. De krokodil die niet van water hield is het ook al niet. De tekeningen zijn grappig en een beetje cartoonesk. De krokodillen hebben iets sulligs, wat ze sympathiek en ongevaarlijk maakt. De tekst is minder sterk, mede door het gebruik van de verleden tijd, en matig vertaald met lelijke zinnetjes als: ‘De ladder opklimmen vond hij leuk’. Met wat goede wil zegt het boek iets over anders zijn en ontdekken wie je echt bent.
De krokodil die niet van water hield
Gemma Merino
L. M. Niskos
Lemniscaat
