De tijd nemen om te kijken

Saskia Goeminne Ik zie jou, zie jij mij? Genre: Prentenboek
Uitgever: De Eenhoorn
Illustrator: Alain Verster

‘Soms sta je stil – op een plein in de stad – en dan zie je plots – alles.’ De eerste zin van Ik zie jou, zie jij mij van auteur Siska Goeminne en illustrator Alain Verster is de opmaat voor een beschouwing over kijken. Over raken, en blijven haken en stilstaan bij het moment. Je zou het een prentenboek over mindfulness zou kunnen noemen. Neem in je op wat er om je heen gebeurt. De mevrouw op het bankje die een boterham eet, de man die op weg is naar zijn vriendin, de jongen die eigenlijk naar school moet. Maar ook de huizen die scheef staan en de fontein die de klank van het plein voortbrengt,

In korte poëtische teksten verbindt Goeminne enkele verhaallijnen aan elkaar waardoor er ontwikkeling ontstaat. De oude mevrouw op het bankje wordt wakker, de man verlangt steeds meer naar de vrouw en waar is de hond? Het kan gaan om oberservaties, om gedachten en verbeelding, het doet er niet zoveel toe. Het speelt zich allemaal af op dat plein, als je maar goed kijkt. De ilustraties van Verster in deze fraai verzorgde uitgave stralen zoals altijd nostalgie uit, in kleur en beeldtaal. Het ondersteunt het gevoel van dromerigheid en verlangen, dat misschien wat al te abstract is weergegeven voor kleuters. Maar wie weet wat ze hier van oppikken. Er komt immers ook een hond in voor, en een kleuter en op het plein verschijnen ineens ook wat beren.

‘Morgen is er weer een dag, zoals er nog nooit één is geweest’, is de laatste zin uit het boek. Weer een dag waarop er mensen passeren, de fontein klatert en de oude vrouw op het bankje een boterham eet. Als je het wilt zien, tenminste.