close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
4+

Een eekhoorntje bij koninklijk besluit

Konijntjesbrood is een ongemakkelijk sprookje over de kinderwens van een koning en koningin. De koningin heeft een buik vol verlangen, ze is zwanger van een konijn, hoopt ze. Niks daarvan zegt de koning: ‘een eekhoorn met een rode staart! Dat hadden we toch afgesproken, ik wil dat je een eekhoorn baart.’ Misschien wil de koningin een meisje en de koning een jongen? De grootvader van de koning kijkt in ieder geval streng toe, die wil duidelijk dat de mannelijke lijn wordt voorgezet.

Niks roze droom dus. Het koninklijk paar ruziet en foetert over hun tegenovergestelde verlangen. De koning zoekt dan wel toenadering (‘De koning boog zich als een bruggetje over haar heen en tuitte zijn lippen voor een zoen’) maar de koningin laat zich niet zo gemakkelijk inpalmen, haar wangen gloeien en haar ogen spugen vuur terwijl ze de nadelen van een eekhoorn opsomt. De koning is niet onder de indruk van vieze modderpoten, alsof al die konijnenkeutels zo’n pretje zijn. Ze komen maar niet echt tot elkaar tot er op de dag van de bevalling een wonder geschiedt. Een even verrassende als voor de hand liggend einde dat helemaal goed is.

Sollie is een multitalent; hij kan zowel uitmuntend schrijven als illustreren en kreeg dan ook hoofdprijzen voor beide disciplines, waaronder de Gouden Griffel als de Boekenpauw. In Konijntjesbrood zijn het vooral de prenten die opvallen. Het zijn rijk gevulde collages met soms wonderlijke beelden die niet altijd even lief en zoet zijn. Ik vraag me af of kinderen alle prenten weten te waarderen. Dieren met holle ogen die eng en vervreemdend zijn maar ook functioneel: ze zijn het schrikbeeld van een van de beide echtgenoten. Het voelt wat ongemakkelijk maar ik kan er niet omheen dat het prachtige kunstzinnige collages zijn die meerdere keren op diverse niveaus zijn te bekijken en telkens weer een nieuwe ervaring opleveren. Hier en daar dringt de vraag zich op wat er mis is met de eenvoudige tekening. Want dat kan Sollie ook: de eekhoorntjes en konijntjes die om de teksten heenhuppelen, zijn in al hun kaalheid ook veelzeggend. Net als de prent waarop een foeterende koningin wordt nagezeten door een boze koning, beide vol van hun konijntje, respectievelijk eekhoorntje. Het wat enge gezicht met de uitgelopen mascara, voegt daar niet veel aan toe.

De term konijntjesbrood is een vondst. Een paddenstoel met grote oren die voor het tegendraadse verlangen van de koningin staat. Ze wil niet in de pas lopen maar het is niet eenvoudig haar wens te handhaven, want haar man is de baas:

‘Luister eens heel goed naar mij. Ik wil een eekhoorntje. Punt uit! De discussie is gesloten. Dit is een koninklijk besluit.’

Toch heeft de koning het uiteindelijk ook niet voor het zeggen want de natuur gaat zijn eigen gang.

 

 

Titel Boek:

Konijntjesbrood

Auteur:

André Sollie

Kaft:
Tags : Dieren en natuurkoningPrentenboekSprookjes