Een kudde op hol geslagen bibliothecaressen in de bakkerij

Het is een bijzondere bakkerij, die van de familie Bliss, gelegen in het stadje Rampenburg. Al is er op het eerste oog niets bijzonders mee want pa en ma Bliss lopen niet te koop met hun magische kunsten. De familie heeft zich door de eeuwen heen bekwaamd in magische koekenbakkerij als remedie tegen allerlei kwalen. Taartjes met rode papapaver tegen geheugenverlies, waarheidskoekjes tegen leugenarij en pompoentaart tegen de varkensgriep. De familie Bliss is laconiek over de uitwerking van hun baksels: niks bijzonders, niet meer dan een kwestie van een goed recept op een zorgvuldige manier uitvoeren. De recepten staan in het supergeheime Bliss Kookboek dat goed wordt bewaakt want het zou maar in verkeerde handen vallen. Natuurlijk gebeurt dat, al zitten die ‘verkeerde’ handen vast aan de kinderen van de bakkersfamilie. Het gaat mis als pa en ma Bliss een tijdje weg moeten voor een bijzondere klus. Dan dient zich de betoverende knappe en charmante Lilian aan, die iedereen om haar vinger windt en beweert een vergeten tante te zijn. Alleen Roos, de dochter met het meeste verantwoordelijkheidsgevoel, vertrouwt de zaak niet maar weet in haar eentje onvoldoende tegenwicht te bieden aan de snode plannen van tante Lilian. De kinderen Bliss maken verschillende recepten uit het geheime kookboek wat tot kleine en grote rampen leidt in Rampenburg. Want je moet het recept wel heel zorgvuldig bereiden en waar haal je in vredesnaam een ‘kommer-en-kwel-koker’ vandaan en hoe kom je aan ingrediënten als olifantenspeeksel of ‘de zachte adem der slaap van een mensch die nooit heeft gelogen’.

Het water loopt je in de mond bij het lezen van Het magische receptenboek van Bakkerij Bliss. Al die gekke muffins, taarten en scones en snufjes van dit en een handjevol dat. Een bakkerij blijft een prachtig decor voor een kinderboek en Kathryn Littlewood verzint er een hilarisch verhaal omheen. Kinderen die stiekem de dingen doen die hun ouders ten strengste hebben verboden. Dat willen alle kinderen toch. Ongehoorzaamheid prikkelt altijd weer de fantasie. De personages zijn divers en geestig: twee verliefde maar uiterst verlegen klanten tot een kudde op hol slaande bibliothecaressen  Heerlijk ongecompliceerd en met alle ingrediënten die een boek zo fijn maken: romantiek, humor, spanning, magie en een tikje kwaadaardigheid. De dillema’s van Roos vormen de rode draad. Ze wil niet ongehoorzaam zijn maar komt steeds weer in de verleiding. Ze ruikt onraad maar weet er niet precies de vinger op te leggen. En die rare broers van haar lijken er niet om te malen dus waarom moet zij altijd weer de verstandigste zijn?

Kaft: