Het leger van de nacht is deel 2 van de Raadseljagers en het vervolg van De vloek van Zwartbaai waar ik niet heel enthousiast over was (recensie hier). Naus hanteert het beproefde recept van een clubje kinderen dat op onderzoek uitgaat en raadsels oplost waar volwassenen geen raad mee weten. Een soort moderne De Vijf, want de raadseljagers kennen elkaar via het internet.
Opnieuw reizen de vier vrienden af naar een dorpje waar iets aan de hand is. In dit geval verdwijnen er mensen en lijkt het iets met vampiers te maken hebben. Een spannend onderwerp voor een kinderboek en na de trage aanloop waarin weinig gebeurt, komt het verhaal goed op stoom. De plot is een stuk beter verzorgd dan in het vorige boek. Jammer genoeg zijn de karakters opnieuw een soort invuloefeningen. Vooral braller Eddie is wel heel erg voorspelbaar, alhoewel bij vlagen behoorlijk spitsvondig en geestig. Alleen hoofdpersoon Robert wordt enigszins uitgediept waardoor we hem een beetje leren kennen. Naus maakt knap gebruik van het gegeven dat vampiers in staat zijn mensen te laten overlopen. Anna wordt verliefd op de prille vampier Raaf en valt daardoor bijna in handen van de tegenstander.
Het blijft jammer dat Naus niet wat meer aandacht aan de taal geeft. De dialogen zijn vaak plat, hij is niet altijd even zorgvuldig in de zinsopbouw en hij bezondigt zich te vaak aan flauwiteiten en misplaatste grappen die afbreuk doen aan het verhaal. Zoals wanneer de moeder van Robert zich zorgen maakt over de expeditie. Ze vindt contacten via het internet gevaarlijk en dat legt Naus dan zo uit: ‘Ik hoorde van de buurvrouw van een nichtje van de bakker dat haar neef iemend kende wiens achternichtje een collega had op het werk die vermoord is door iemand die ze op het intranenet had leren kennen.’ Het is voor de lezer niet gemakkelijk het verhaal nog serieus te nemen na dit soort karikaturale beschrijvingen.
Het leger van de nacht
Reggie Naus
