Lydia Rood laat zich inspireren door verhalen van leerlingen

Lydia Rood Xinia's wraak Genre: Kinderboek
Uitgever: Leopold

Lydia Rood werd vroeger zelf gepest maar hoorde ook een tijdje bij de pesters. Ze draagt dit boek op ‘aan iedereen die wel eens aan de verkeerde kant is beland’. Bij het schrijven van de jeugdnovelle Xinia’s wraak werd ze geïnspireerd door de kinderen die ze als Schoolschrijver tegenkwam. Op een school in Amsterdam-Noord had ze intensief contact met Jezennia die haar op het spoor van dit boek zette met de zinnen: ‘Xinia wordt gepest omdat ze dik en bruin is. Maar ze heeft maar één vriendin en die vriendin heet Brit. Op een dag laat Brit Xinia in de steek..’.

Rood maakte er een verhaal van over een donker en gezet meisje dat hevig gepest wordt op school, waarin de groepsapp een belangrijke rol speelt. Tijdens een schoolreisje naar een pretpark komt het tot een apotheose en Xinia  besluit niet in de bus terug te stappen. In haar wanhoop lijkt een verdwijning het enige statement dat ze kan maken, waarmee ze de pestkoppen pijn hoopt te doen. Er gaat inderdaad een Amber Alert uit en de helicopter in de lucht, is die naar haar op zoek?

In het uitermate korte verhaal met staccato zinnen is het pestgedrag overtuigend en indringend beschreven. Het doet bijna pijn om te lezen. Het vluchtverhaal en de plot zijn zo grof en rommelig geschetst dat het vooral verbazing werkt. Dezelfde Lydia Rood overtuigde juist met haar vorige boek Survival waarin ze tijd en ruimte nam om karakters en ontwikkelingen uit te werken. Dat laat ze hier na, misschien heeft ze zich teveel laten leiden door de verhalen van de leerlingen die ze ontmoette als Schoolschrijver. De rauwe werkelijkheid is een uitstekende inspiratiebron maar het is de kunst om het te vertalen naar fictie.

Hoe de wraak van Xinia er precies uit ziet en wat ze daarmee heeft bewerkstelligd, blijft in het midden. Wat overblijft is een wiebelig verhaal met merkwaardige sprongen en een bizar einde. Nadat Xinia is terug gevonden, maakt ze haar beste vriendin duidelijk dat ze niet op dezelfde voet verder kunnen. Waaruit Rood concludeert dat je pesterijen kunt stoppen door ‘je leven om te draaien’. Een conclusie die op zijn zachts gezegd nogal kort door de bocht is.