Tijdlijn is een potpourri van weetjes en grappige poppetjes

Peter Goes Tijdlijn. Een reis door de geschiedenis. Genre: Non-fictie
Uitgever: Lannoo

Van de stromatolieten (3,5 miljard jaar oud) tot de aanslag op Charlie Hebdo. Het staat er allemaal in, in het imposante Tijdlijn van de Vlaming Peter Goes dat werd geprezen in DWDD en mede daardoor in 2015 een verkoopsucces was. Daarmee bewijst het boekenpanel van DWDD (in dit geval de Antwerpse boekhandelaar Wouter Cajot) zijn waarde, in die zin dat het minder voor de hand liggende boeken onder de aandacht van het grote publiek brengt. Want Tijdlijn is zondermeer bijzonder: een ambitieus en uitgebreid historisch project. Een geschiedenisatlas die kinderen op een andere manier laat kennismaken met wat er in de tijd die achter ons ligt van belang was. Vergelijkbaar met de speelse Atlas van het Poolse echtpaar Mizielinska.

Goes bouwt een doorlopende lijn, waarop telkens een andere historische periode voorkomt. Mesopotamië, het oude Griekenland, het Ottomaanse rijk, en via 17de, 18de en 18de eeuw komen we uit bij de Eerste Wereldoorlog. De recente geschiedenis krijgt relatief (te) veel aandacht met 11 prenten (van de 35) waardoor veel gebeurtenissen met triviale historische waarde (‘er mogen vanaf 2009 geen gloeilampen meer verkocht worden’, ‘Toy Story is de eerste computeranimatiefilm’) een plaatsje krijgen. Daardoor wordt het meer een potpourri van weetjes dan een evenwichtig geschiedenisboek, wat dan weer niet nadelig is voor de toegankelijkheid. De tekeningetjes zijn speels en stripachtig met veel grappige poppetjes. Alle ridders en Azteekse krijgers en Neanderthalers hebben iets mallotigs. Het boek is mooi opgebouwd en die tijdlijn is een vondst maar na de helft van de prenten is de verrassing eraf en stoort de karikaturale manier van (computer)tekenen steeds meer. Goes maakte tot nu toe vooral illustraties bij moppen- en quizboeken en dat is te zien.

De teksten (Goes schreef ze samen met  Syvlia Vanden Heede) zijn dan weer vrij strak en informatief en soms wel erg summier (‘Maar de veertiende eeuw bracht ook mooie dingen voort. In Italië ontloken wetenschap en kunst’). Tijdlijn is een bijzonder en zeker indrukwekkend boek, zeker in vorm en opzet, en je kunt er eindeloos in blijven bladeren,  maar het is zeker niet het monumentale geschiedenisboek dat het op het eerste gezicht lijkt te zijn.

‘