close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
8+

We deden niet wat er te doen viel

Het project De Schepping van schrijver Bart Moeyaert, illustrator Wolf Erlbruch en het Nederlands Blazersensemble kreeg veel prijzen en werd in acht talen omgezet. Nu is er dan het vervolg Het Paradijs waarin Adam en Eva hun weg trachten te zoeken op een plek waar ze hun draai niet helemaal kunnen vinden.

Ze maken lange wandelingen en plukken vruchten maar ‘ze deden niet wat er te doen viel’. Moeyaert beschrijft het paradijs als een bloeiende en vruchtbare omgeving met veel dieren en braamstruiken en klimplanten. Ondanks die schoonheid vechten Adam en Eva tegen zichzelf en met elkaar. Ze dralen en sukkelen wat onbestemd voort. ‘De vrouw twijfelde. Ik dacht: lach dan. Maar ze zuchtte alleen maar.’ Het is van een grote onbestemdheid. Ze worden niet één met de omgeving en niet met elkaar. ‘Je kunt dicht bij elkaar liggen en ver van elkaar verwijderd zijn’. Langzaam lijkt daar een omkering in te komen en zoeken ze toenadering, vooral lichamelijk. ‘Eerst nog kon je het buitelen noemen maar het werd rollebollen wat we deden’.

Zoals meestal met Moeyaert is de taal weer poetisch en bij vlagen adembenemend. Meanderende zinnen afgewisseld met korte regeltjes en weinig woorden. En  dan hoort er achter aan te komen: ‘en toch heel veel zeggen’. Maar daar twijfel ik over. Ik heb soms geen idee wat Moeyaert wil zeggen. Ligt dat aan mij of is het de mooischrijverij, waar wel meer Vlaamse schrijvers last van hebben? Vorm en taal lijken soms losgezongen van inhoud en verhaal en dat stoort me.

Een ander bezwaar is dat ik de prenten maar matig kan waarderen. Het is misschien een kwestie van smaak maar het is jammer dat er gekozen is voor fletse kleuren en ze zijn allesbehalve paradijselijk. Tenminste als je paradijs letterlijk neemt en denkt aan fris en onbedorven en groene natuur en blauwe lucht. Daar is in het paradijs van Erlbruch geen sprake van. Hij tekent een flets en sober paradijs waar een bozige en ontevreden Adam en Eva doorheen sjokken. De illustraties sluiten niet aan bij teksten als ‘hoe ze daar stond onder de blauwe hemel, voor die bloeiende rododendron (…) al die kleuren.

Daarnaast vraag ik me af wat kinderen hiermee moeten. Dat is een vraag die ik meestal terzijde leg want literatuur is voor iedereen en de lat hoeft niet te laag te liggen. Maar de combinatie van een literaire tekst met sombere tekeningen en een zeer klassieke cd, lijkt niet voor een heel grote groep kinderen gemaakt. Het lijkt niet logisch om Het Paradijs als kinderboek uit te geven.

Er zit een cd bij het boekje met de muzikale verteluitvoering die is opgehangen aan De Jaargetijden van Joseph Hadyn . Hier is het filmpje te zien over de tot stand koming van de muziektheaterproductie met het Nederlands Blazers Ensemble.

Titel Boek:

Het Paradijs

Auteur:

Bart Moeyaert

Illustrator:

Wolf Erlbruch

Kaft:
Tags : jeugdboekmuziekPoëziereligieVoorleesboek