Ploegsma
In de derde zin gaat het al over de bloeddruk van de vader van de veertienjarige Luan. Hij is er aan gewend dat hij deze omhoog jaagt. Dit keer is een avondje met zijn vrienden wel erg uit de hand gelopen. De politie kwam er aan te pas en zijn ouders besluiten dat hij moet afkoelen tijdens een autovakantie met zijn oma. Dat klinkt als een straf en zo voelt het voor Luan aanvankelijk ook. Maar dat verandert als ze elkaar beter leren kennen.
Na de aandacht en het succes (Vlag en Wimpel van de Griffeljury) van Een mooie dag om in een boom te klimmen van de Zuidafrikaanse auteur Jaco Jacobs, is het niet meer dan logisch dat er meer titels van hem worden vertaald. Dingen die ik niet over schapen wist verscheen in 2018 als ‘Dinge wat ek nie van skape geweet het nie’ (de oorspronkelijke titel is te leuk om niet te vermelden).
Opnieuw een compact verhaal waarin de bijzondere scenes en zinnen over elkaar heen struikelen. Al snel krijgt Luan een pot in de handen gedrukt die hij op zijn schoot moet houden en waar opa in blijkt te zitten. ‘Ik hoop dat je het niet erg vindt, maar ik heb hem gevraagd om mee te gaan. En tot nu toe zijn jullie precies even goed gezelschap’. Luan is nors en zwijgzaam en niet van plan het gezellig te maken. Tot ze op een parkeerplaats een meisje ontmoeten dat het nodige bij hem losmaakt.
Een volgend hoofdstuk begint met de zin: ‘een schaap stelen op een kerkbazaar is makkelijker dan je denkt’. Jacobs weet net als in zijn andere vertaalde boek een idioot gegeven geloofwaardig te maken. Toen bleven de hoofdpersonen een paar dagen in een boom zitten. Nu ontvoeren ze een schaap met wie ze in de Land Rover kriskras door Zuid-Afrika toeren. Ondertussen voert oma openhartige gesprekken met haar kleinzoon. Over haar levens (en vooral liefdes-) geschiedenis en de moeilijkheden die Luan veroorzaakt. De jongen maakt een snelle omslag die niet heel geloofwaardig is: reflecteerde iedere puber maar zo goed op zijn problemen. Het past bij de lichtvoetige en geestige ondertoon. Jacobs stipt terloops wat dingen aan en schrijft er met zwier over zonder zijn onderwerpen tot op de bodem uit te diepen.
