Prentenboek

Een meisje zit met een verrekijker vanaf de maan naar de aarde te kijken. Ondertussen eet ze grote zoete koeken en drinkt ze blauwe limonade. Ze zoomt in op Oi.  'Een klein lapje land in Japan, waar goede mensen woonden. Veel van hen waren gewone, vriendelijke burgers, maar je had

Sam McBratney overleed vorig jaar op 77-jarige leeftijd. Net nadat het 25-jarig jubileum van zijn klassieker Raad eens hoeveel ik van je hou werd gevierd en vlak voordat de opvolger Zullen we vriendjes zijn? verscheen. In de kwart eeuw tussen beide boeken over Grote Haas en Hazeltje schreef de Noord-Ier meer

Zonder veel woorden en omhaal maakte Jessica Love duidelijk dat sommige jongetjes zich ook graag mooi verkleden, bijvoorbeeld in een jurk. Julian stal de show in een gordijn met een verentooi op zijn hoofd en ging vervolgens met oma naar de zeemeerminnenparade. Julian is een zeemeermin (winnaar Jenny Smelik IBBY Prijs 2020)

We rollen pardoes midden in een conversatie tussen een niet nader gedefinieerd persoon en de schrijver van het boek. Een gesprek over zo'n essentiële levensvraag: wat is kunst? 'Kunst is alles wat je doet om niet dood te gaan van verveling', begint de verteller die op onbegrip stuit en vervolgens

Het eiland van Olifant begint met een paar sterke beelden van een olifant in de onmetelijke zee. Het grote dier is ineens nogal nietig. De zee is met eenvoudige verfstreken neergezet die niettemin een gevoel van oneindigheid oproepen. Een beetje treurig is het, zoals hij daar staat. Maar Olifant herpakt

Een hondje loopt een berg op met zijn neus in de lucht. En vervolgens op de titelpagina weer naar beneden achter een rood touwtje aan. Dat zweeft boven een openluchtzwembad waarin een schoonzwemploeg aan het trainen is, de voetjes synchroon in de lucht. Vanaf de hoge duikplank grijpt een van

Waarom is de zee blauw? Waarom niezen we? Wat is bliksem, wat zijn sproetjes, wat een is regenboog? Wat is er gebeurd met de dinosaurussen? Op veel van de vragen die het meisje stelt als ze gaat slapen, heeft de vader een fantasievol antwoord. Die dinosaurussen zijn bijvoorbeeld met een

Wat moeten buitenaardse wezens weten over onze planeet? Een even simpele als briljante vraag die de Australische prentenboekenmaker Sophie Blackall stelde aan kinderen over de hele wereld. Het resultaat is niet meteen heel verrassend maar wel inzichtelijk. Wat is er veel te vertellen over onze aarde. Over de huizen waarin

Is het een compliment voor een illustrator als er wordt gezegd dat de tekeningen 'net foto's'  zijn? Of is een tekenaar dan juist net iets te ver gegaan? Die opmerkingen passen ergens bij het werk van Medy Oberendorff, zeker bij haar zwart-wit prenten in Wonderbos. Toch zijn het heel duidelijk

Als je niet zou weten wie de maker van dit prentenboek was, zou je vast niet op Mark Janssen gokken. Hij is de maker van kleurrijke prentenboek als Stop Monster! en Eiland waarin hij met grote vlakken werkt. Bijna in alles tegengesteld aan de gedetailleerde potloodtekeningen in zwart-wit in Altijd