Geesten in het landhuis – De geheimzinnige zaken van Duyster & Woudt van Lucy Strange en Pam Smy, vertaling Aleid van Eekelen-Benders, Gottmer, 10+
Lucy Strange is zo’n schrijfster aan je wie je verslaafd raakt. Gelukkig verschijnt er regelmatig nieuw werk van haar en het stelt zelden teleur. Haar boeken ademen een zelfde sfeer, zonder dat ze op elkaar lijken. Een tikje duister met een gothic randje, wat dat ook mag betekenen. Dat geldt ook weer voor het eerste boek dat ze voor jongere kinderen op de markt brengt, en dat wel eens het begin van een serie zou kunnen zijn.
Strange werkt dit keer samen met illustrator en schrijver Pam Smy (van o.a. Thornhill), die doorgaans in hetzelfde genre opereert. Ze vullen elkaar dan ook perfect aan. De tekeningen en de opmaak zijn een integraal onderdeel van het verhaal. Veel illustraties vallen samen met de tekst, en soms loopt het verhaal zelfs door in een tekstballonnetje. In alles verhoogt het de sinistere sfeer die bij een verhaal over geesten op een kasteel hoort.
De tante van Matilda Duyster bedot haar publiek met seances waarin geesten uit het verleden tevoorschijn lijken te komen. In werkelijkheid spelen Matilda en haar oom een rol in het bedrog. Een barones nodigt de familie uit om spookverschijnselen op haar kasteel te onderzoeken. Matilda merkt al snel geest van een overleden jongetje dat ooit op het kasteel woonde. De omgekeerde werkelijkheid: kruip je zelf steeds in de rol van nep-geesten, maak je ineens kennis met een echte geest. Ze sluit vriendschap met Edgar Woudt en samen onthullen het raadsel van de zogenaamde spoken en ontmaskeren ze een malafide kunstkenner.
Een frivool en zeer vermakelijk verhaal met veel humoristische scenes en ontwikkelingen dat weer goed is geschreven. Misschien wat minder verassend dan de jongerenromans van Lucy Strange, die verfijnder in elkaar steken. Dit geestenverhaal verloopt zo ongeveer volgens het boekje maar de voorspelbarheid en karikaturale personages passen kunnen prima in een boek als dit dat zeer geschikt is voor lezers die houden van veel plaatjes.
Sterke troef is dat alle volwassenen in meer of mindere mate onbetrouwbaar zijn. Matilda en de geest-jongen Edgar zijn slim en standvastig en laten zich niet afleiden door hun leugentjes of kwaadaardigheid. Dat maakt het tot zo’n avontuur dat een kind zelf wil meemaken.
