Laatste woord van Milouska Meulens en Benito Walker, Querido Slash, 15+
Een jongen zit in de rechtszaal in afwachting van de rechtszaak die hij tegen zijn pleegmoeder heeft aangespannen. Alle ogen zijn op hem gericht en hij spreekt zichzelf toe kalm te blijven. Dat gaat hem niet al te moeilijk af want hij is niet zenuwachtig, niet verlegen en niet bang.
Met deze scene begint Laatste Woord, een boek in de Slash-serie, waarin Milouska Meulens een fictief verhaal maakt van de lotgevallen van Benito Walker. Hij bracht vanaf zijn tweede zijn jeugd door bij een pleegmoeder die hem verwaarloosde en psychisch mishandelde. De rechtszaak die hij als tiener begint, krijgt landelijke media-aandacht. In die zin is het geen onbekend verhaal dat in dit Slash-boek wordt verteld. Toch maken de details weer veel indruk.
Een kind dat van zijn pleegmoeder te horen krijgt dat hij stinkt en een pismonster is. Dat hij niet mee op vakantie mag omdat hij zwart is. Het staat er gewoon en is het is gebeurd. De vernederingen zijn verbijsterend en zullen geen lezer onberoerd raken. Vooral de manier waarop ze hem tegen anderen wegzet als een slechte en mislukte jongen, is extreem pijnlijk. Een jongen met zijn voorgeschiedenis kan nou eenmaal niet deugen, spiegelt ze de buitenwereld voor. Hij krijgt overal de schuld van en de vrouw trekt haar biologische kinderen stelselmatig voor.
Hoe kan het dat aan iemand de pleegzorg wordt toevertrouwd die zo met kinderen omgaat? Helaas zijn er actuele voorbeelden te over, ook deze week weer. Deze vrouw heeft er nog diploma’s voor ook, waar ze zich op voorstaat. Uiteindelijk verbant ze Asher, de naam die in het boek wordt gebruikt, naar een blokhut zonder sanitair in de tuin en legt ze hem gruwelijke regels op. Meulens heeft zelf vergelijkbare ervaringen met pleeg- en jeugdzorg. Toch is het Laatste woord niet vooral een aanklacht of geschreven vanuit pure verontwaardiging. Het is een verhaal over zelfbewustheid en strijdbaarheid. Over een jongen die overeind is gebleven, rechten is gaan studeren en zich nu inzet voor naar rechtvaardigheid en verandering.
Het is een sterke zet om het boek met de rechtszaak te laten beginnen en de lezer via flashbacks en sprongen in de tijd deelgenoot te maken van wat Asher is overkomen. Afschuwelijke gebeurtenissen worden afgewisseld met het verslag van zijn strijd. Daardoor zit er vooral hoop in het boek. Mede door de rol van oom Arend, een broer van de pleegmoeder, die samen met zijn vrouw wel ziet wie Asher echt is en hem in bescherming neemt. Hij helpt hem zelfs met de rechtszaak tegen zijn eigen zus.
Het is zo fijn dat de Slash-serie weer terug is van weggeweest. Dat wisten we eigenlijk al meteen na Zusje van Janneke Schotveld. Laatste woord laat slechtheid in zijn puurste vorm zien. Maar ook goedheid. Dat evenwicht maakt het verhaal draaglijk. Het hoeft niet slecht af te lopen. De veerkracht van de hoofdpersoon maakt dat je Laatste woord met een glimlach dichtslaat.
