eenzaamheid

Tomas kan ineens boos worden en dan is hij niet te houden. Die opvliegende kant heeft hij van zijn vader die in de gevangenis heeft gezeten en die hij niet meer ziet. Zijn moeder woont nu samen met Pieter met wie ze nog twee kinderen kreeg. Vooral de baby eist veel aandacht

Een huisdier is niet welkom in het pleeggezin van Ollie, omdat sommige huisgenoten allergisch zijn. Maar Ollie wil zo graag een dier voor zichzelf, dat hij kan verzorgen en lief hebben. Dat helemaal van hem is, en dat niet zomaar weggaat. Ineens is er dat wezen. Een gigantisch beest van

Had ik dit boek onlangs niet al gelezen? Een meisje dat besluit om niet meer te praten na een traumatische ervaring. Suzy en de kwallen van de Amerikaanse Ali Benjamin kent opvallend veel overeenkomsten met het recent verschenen Zwijgen is goudvis van Annabel Pitcher dat ook deze zomer in de

De beginzin is als een klap in het gezicht. 'Mama begint te stinken'. Niet zo gek, want ze komt al weken niet uit bed, sinds de vader van Arnold het huis heeft verlaten. Ze eet niet, ze drinkt nauwelijks en Arnold krijgt haar ook niet aan de praat. 'Mijn vader

'Onze Louis hield al een trompet vast toen hij nog in zijn wieg lag, en ik danste al voor ik kon lopen'. Juliette kan ook nog eens prachtig zingen en debuteert en glorieert in het muzikale ensemble van haar vader. Het gelukt lijkt het gezin toe te lachen maar dat

Een ding is zeker in het leven: er verschijnt ieder jaar een nieuwe jeugdroman van Kevin Brooks en nog een andere zekerheid: dat boek hakt er in. Het gaat nooit nergens over, is nooit een luchtig niemandalletje. Brooks is geen auteur die schrijft om te plezieren. Dat geldt zeker voor

Het tweede boek van Milja Praagman over Muis en Varken waarin Varken op de eerste pagina aankondigt op reis te gaan. 'Fijn voor je', zegt Muis dan nog maar waar gaat Varken eigenlijk naar toe? 'Gewoon naar ergens. Ik zie wel als ik aangekomen ben, tot later!'. Muis vindt het

In Niemand in de stad beschrijft Philip Huff het eerste studiejaar van een student die luistert naar de naam Philip Hofman. De vergelijking met de auteursnaam is onmiskenbaar en het zou zomaar een autobiografisch getinte roman kunnen zijn. Een constatering die niet echt van belang is overigens. De roman begint

Volgens de psycholoog heeft de veertienjarige Lorenzo een narcistische persoonlijkheidsstoornis wat hij omschrijft als een 'Grandioos Zelf'. De vader van Lorenzo vindt het bespottelijk. 'Stel je voor dat hij een Waardeloos Zelf had. Klaar. We halen hem weg bij die stuntel voordat hij zijn brein echt overhoop gooit. Lorenzo is

'Toen ik in de inrichting zat, probeerde ik me soms uit alle macht de gezichten van mijn vader en moeder voor de geest te halen. Het lukte niet.' De psychiater van de veertienjarige Maarten geeft als verklaring dat hij in één klap alles wat voor het ongeluk plaatsvond, gewist heeft