In het kustdorp Zwartbaai gebeuren de laatste tijd opvallend veel merkwaardige dingen, zeker nadat Professor Swalm bij een opgraving op een bijzonder boek is gestuit.Robert is nieuwsgierig en gaat op onderzoek uit, samen met 3 nieuwe vrienden, die hij leerde kennen via zijn website Raadseljacht. Vanaf hun aankomst zitten ze er middenin en raken ze verzeild in ontwikkelingen waar ze zelf geen vat op hebben. Het boek biedt magische krachten en dus veel macht en natuurlijk zijn de verkeerde mensen er in geinteresseerd. De vier jongeren komen in contact met een paar kloosterlingen en samen nemen ze het op tegen het kwaad.
Een boek over spoken, zwarte magie en paranormale verschijnselen. Het verhaal is wel aardig en bij vlagen spannend maar het plot is weer zo onlogisch en de ontwikkelingen zijn zo toevallig, dat het het hele boek ondergraaft. Verwikkelingen in een avonturenroman hoeven niet geloofwaardig te zijn maar een schrijver moet niet proberen de lezers in de maling te nemen. Er moet op zijn minst een schijn zijn dat het zo had kunnen gaan.
Een nog groter bezwaar tegen De vloek van Zwartbaai is de uitwerking van de karakters. Na een paar bladzijden kennen we de vier raadseljagers en dat verandert ook nauwelijks nog. Robert is de nerd, een wat onzekere, eenzame jongen met een scherpe blik. Eddie is de stoere braller, komt uit een zwak milieu en overschreeuwt zichzelf. Linda is de slimme meid en Anne de verwende diva. Die sjablonen staan vast en worden nogal karikaturaal uitgewerkt.
Spanningsopbouw is ook al niet het sterkste punt: als de vier het gouden boek net voor het eerst hebben gezien, concludeert Robert al: “Ik ben er steeds zekerder van dat het gouden boek er iets mee te maken heeft.’
Naus moet beter kunnen dan dit. Hij kan schrijven maar hij verliest zichzelf te veel in lolligheden (de moeder van Robert die er maar op blijft hameren dat hij iedere dag een schone onderbroek aan moet trekken) en simpele constructies. En al helemaal dodelijk is een kinderboekzinnetje als: ‘ze gingen die nacht pas laat slapen want een van de leuke dingen van op vakantie gaan zonder ouders is dat je zelf mag weten hoe laat je naar bed gaat’. Gaap!
Ik vermoed dat Naus deze jongeren vaker wil opvoeren als ‘de raadseljagers’. Laat hij ze dan wat meer body geven in een wat minder simplistisch verhaal. Anders wordt het een overbodige serie.
De vloek van Zwartbaai
Reggie Naus
