Er zijn nog zeven kanshebbers voor de Gouden Griffel, want de twee buitenlandse boeken die werden bedeeld met een Zilveren Griffel dingen niet mee naar de hoofdprijs. Wat mij betreft zijn er twee uitgesproken favorieten, twee outsiders en drie auteurs van boeken die met een Zilveren Griffel het hoogst haalbare kregen. Om met die laatste te beginnen: de bekroningen voor Sylvia Vanden Heede (Een afspraakje in het bos) en Stine Jensen (Lieve Stine) waren onverwacht en ook wel enigszins discutabel. Die voor debutante Annet Huizing, die met de roman Hoe ik per ongeluk een boek schreef per ongeluk in de categorie non-fictie terecht kwam, terecht maar de hoofdprijs is wat veel van het goede.
De jury zal ook vast niet kiezen voor kwaliteitsauteur Dirk Weber, die voor zijn historische boek De goochelaar, de geit en ik al de Thea Beckmanprijs kreeg. Weber gaat nog wel eens op voor een Gouden, maar dit boek is in zijn kleine oeuvre niet eens zijn beste en de zilveren bekroning mocht al verrassend heten. Daan Remmerts de Vries is een serieuze re outsider, want erg geliefd bij jury’s, maar zijn poëtische Soms laat ik je even achter zal te weinig tekst bevatten om de concurrentie te verslaan en moet het vooral van de combinatie met de prenten hebben.
Nee, er zijn twee uitgesproken favorieten. Natuurlijk het door vrijwel alle recensenten doodgeknuffelde verzenboek Doodgewoon. Het zou een logische maar ook wat veilige keuze zijn, want met de Woutertje Pieterse Prijs heeft dit boek de juiste bekroning al binnen. Dat is de prijs voor het beste boek, waarbij ook vormgeving en illustraties een belangrijke rol spelen en vooral ook literaire kwaliteiten in acht worden genomen. Dat is allemaal zeer van toepassing op Doodgewoon.
De Gouden Griffel van 2015 mag wat mij betreft naar de publiekslievelining: Hotel de grote L van Sjoerd Kuyper. Het zou een fraaie en terechte winnaar zijn: ondanks enkele tekortkomingen, en het feit dat ik zijn in hetzelfde jaar verschenen De Duik eigenlijk beter vind, wat vooral literaire motieven heeft. Hotel de grote L is een toegankelijker leesboek en dat is ook wat waard. Een bekroning is uitstekende reclame voor het betere jeugdboek en kan als bijkomend effect het vermeende elitaire gehalte van de jeugboekenprijzen misschien enigsizins wegnemen.
Het is een wens en een voorspelling: ik denk dat de jury voor dit boek kiest en Kuyper komende dinsdag zijn tweede Gouden Griffel (na Robin en God) gaat geven. Het mag geen rol spelen maar dan zijn de kinderboekenprijzen van 2015 prima verdeeld.
