close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
15+

Een computerspel tussen waan en werkelijkheid

Erebos is een hit in Duitsland en door uitgevers in 18 landen aangekocht. Dus de ‘fuzz’ rond het boek is logisch, ook omdat er vergelijkingen gemaakt worden met verkoopsuccessen als De Hongerspelen en Harry Potter. Het klopt dat Ursula Poznanski uitgebreid leentjebuur heeft gespeeld bij andere auteurs. Het levert een prima leesbaar boek op maar er valt teveel op aan te merken om de vergelijking glansrijk te doorstaan.

Het verhaal speelt zich af op een Londense middelbare school waar een geheimzinnige dvd van hand tot hand gaat. Er staat een computerspel op waarover de spelers onder geen beding met anderen mogen praten. Zo ontstaan er meteen verschillende kampen, belangen en tegenstellingen.

Hoofdpersoon Nick is op slag verslaafd aan het spel. Het probleem daarbij is de lezer het niet meevoelt, zoals bijvoorbeeld bij Hongerspelen wel gebeurt, waarom dat spel zo van belang is. Het wordt niet voelbaar waarom Nick geen afstand kan nemen van zijn alter ego Sarius en halve nachten doorhaalt om te vechten met gnomen en elfen (Poznanski heeft ook nog even bij Cornelia Funke geshopt).

Interessanter is de vermenging van de echte en de virtuele wereld. De spelers krijgen in het spel opdrachten die ze in het echte leven moeten uitvoeren. ‘Het spel’ lijkt veel van de deelnemers te weten en ze worden steeds meer onder druk gezet. Wie een opdracht, die soms over leven en dood gaan, niet uitvoert, loop het gevaar uit het spel te worden gegooid. Poznanski speelt daarmee in op de steeds verder reikende technologie waarin kunstmatige intelligentie een grote rol speelt. De grens tussen waan(zin) en werkelijkheid is een dunne. Vrij realistisch is ook de uitputting en gekte van de deelnemers, waarmee de gevolgen van gameverslaving inzichtelijk worden gemaakt. .

De kracht van Erebos is verder dat het geen serie is maar een zelfstandig en afgerond verhaal. Dat druist tegen de trend in maar is wel verstandig want veel van die reeksen zijn op den duur stomvervelend en handhaven het niveau van het, vaak aardige, eerste deel niet. Erebos wordt tegen het einde steeds beter en ook echt spannend. De ontknoping is even emotioneel als merkwaardig en doet maar voor een deel recht aan het bizarre computerspel.

Helaas is het voor dat spannende einde nogal eens ploeteren. Het verhaal komt traag op gang, kent lange beschrijvingen van saaie gevechten en mist een juiste spanningsboog. Het slappe en voorspelbare liefdesverhaaltje had achterwege mogen blijven. Wat valt er nog meer op aan Erebos? De verwijzingen naar de Griekse mythologie (Erebos komt van Erebus, de God van de duisternis) komen geforceerd over en hebben geen echte functie in het verhaal. En in de plot zitten ook nogal wat zwakke plekken maar het zou teveel verraden, om daar op in te gaan.  De vertaling loopt niet altijd even vloeiend en er staan meerdere merkwaardige zinnen in het boek, misschien onder teveel tijdsdruk gedaan?

Is Erebos een aanrader? Niet persé, maar zeker ook geen afrader. Voor wie van dit genre houdt, in ieder geval een heel leesbaar boek. Goed ‘gejat’ is tenslotte beter dan slecht verzonnen.  En het is er maar één, dus goed te overzien!

Titel Boek:

Erebos

Auteur:

Ursula Poznanski

Vertaler:

Esther Ottens

Kaft:
Tags : gamesjeugdboekSpanning en avontuur