Het gegeven van Moordvrienden is actueel en spreekt tot de verbeelding. Een leerling loopt schietend door het schoolgebouw en brengt drie medeleerlingen en een docent om. Vervolgens pleegt hij zelfmoord. Finn Kimmel heet het ongeleide projectiel dat zoveel verdriet en ellende veroorzaakt. Hij heeft een verleden met problemen thuis en met justitie en is van verschillende scholen weggestuurd. Op zijn nieuwe school weet hij de 14-jarige Milo Bauers in te palmen, met een mengeling van vriendschap en intimidatie. Milo is het pispaaltje van de school en wordt op een heel heftige manier gepest. Er is zelfs een website gebouwd waar de filmpjes worden geplaatst waarop te zien is hoe hij in elkaar wordt geslagen. Milo vergaart een status van onschendbaarheid door zijn ´nieuwe vriend´. Maar het leidt ook tot ernstige problemen als hij bij de fatale schietpartij betrokken lijkt.
Het zouden de ingredienten voor een intrigerende psychologische jeugdroman kunnen zijn. Over een fenomeen waar we om de zoveel tijd mee geconfronteerd worden en waarbij zoveel antwoorden schuldig blijven. Het drama van Columbine inspireerde meerdere kunstenaars. Gus van Sant maakt er de fascinerende film Elephant over. Tim Krabbé probeert in een pas verschenen boek de motieven van de schutters te duiden, waar hij vooral volgens zichzelf uitmuntend in is geslaagd.
Natasza Tardio doet van beide niks. Ze vertelt een plat en vlak verhaal waarin de personages niet tot leven komen. Het is vanaf het begin duidelijk dat Milo een slachtoffer is wiens enige fout het is dat hij niet ingrijpt bij de daden van zijn kameraad. Tardio voegt onnodig nog een gruwelijke moordpartij op een peuter aan het verhaal toe. Een verhaal van binnenuit over Milo is het boek niet. Het is een plat en vlak verhaal waarin verschillende personen het verhaal met elkaar vertellen. Een Peter R. de Vries-achtige journalist, de moeder van Milo, één van de pesters en de politie-agent. Het geeft geen enkele verdieping aan de personages. Erger nog is dat Tardio een barslechte stijl hanteert die vooral het gevoel van sensatie voedt. Het is een boek voor de liefhebbers van een auteur als Danielle Steel en de waargebeurde verhalen in Reader’s Digest. Niet voor liefhebbers van goede boeken.
Moordvrienden
Natasza Tardio
