close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
15+

Het leven van Kaspar Hauser ontraadseld

Kaspar Hauser. Het is zo’n naam die in een hoekje van het brein zit maar die toch even opgezocht moet worden, Wikipedia zegt: ‘Kaspar Hauser was een Duitse vondeling van onduidelijke afkomst, die uitgroeide tot een van de meest formidabele raadsels van zijn eeuw’. Oh ja. De Vlaamse auteur Kristien Dieltiens heeft jaren aan research en schrijven over deze historische figuur (begin 19e eeuw) uitgetrokken voor haar 50e boek. Voor kunstenaars moet het een zegen zijn als er zo weinig over iemand bekend is. Dieltiens heeft alle ruimte en vrijheid genomen om de fictieve geschiedenis rond deze jongeman te verzinnen. Daarbij is het bjizonder dat Kaspar Hauser zelf slechts een bijrol vervult. Hij komt in de kleinere hoofdstukken aan het woord, vooral via zijn dagboeken. Kaspar ligt dan al op zijn sterfbed en kijkt terug op zijn deels afschuwelijke leven. De jongen heeft vanaf zeer jongen leeftijd, jarenlang in een afgesloten kelder opgesloten gezeten en kan niet vertellen wie hem opvoedde om hem later op het dorpsplein van Neurenberg achter te laten. Hij kon niet meer dan zijn naam en een paar brabbelzinnen uitspreken.

Dieltiens verbindt het leven van Kaspar met dat van Manfred, een fascinerende figuur die het net zo min gemakkelijk heeft. Hij wordt geboren met een hazenlip en als lelijk en afstotend ervaren en bijna zijn hele leven uitgesloten. Als zijn vader overlijdt, trouwt zijn moeder met een tiran die hem het leven nog zuurder maakt. Manfred komt bij toeval aan het hof te werken maar wordt ook daar weer door mensen gebruikt voor hun eigen doeleinden. Toch leert hij iets van de liefde kennen en dat brengt hem in een maalstroom van gebeurtenissen die kunstig verknoopt zijn met het leven van Kaspar Hauser. Dieltiens gebruikt één van de theorieën rond Hauser dat het hier om een hofintrige zou gaan.

Dieltiens vermengt feiten en fictie op een knappe manier en schrijft een historisch verhaal om volledig in op te gaan en te verdrinken. Niet in de laatste plaatst door haar prachtige stijl: stilistisch is dit boek van een verbluffende schoonheid. Secure taal en zeer geplaatste zinnen die het verhaal glijdend aan elkaar doet rijmen. Als er minpunten genoemd moeten worden dan is het dat Dieltiens hier en daar wat lang van stof is en in herhaling treedt . Maar de wijdlopigheid draagt tegelijkertijd bij aan het mysterie en de onderhuidse spanning van deze roman. De puzzelstukjes van het grote raadsel rond Kaspar worden tergend langzaam in elkaar geschoven. Een serieuzer minpunt is de onbalans in de aandacht voor Kaspar en Manfred. Kaspar komt er wat karig van af, waar Manfred de hoofdrol opeist. Op zich niet erg want deze mismaakte jongen is een aangrijpend personage dat op een geweldige manier tot leven komt. Zijn lijden en pijn, zijn onzichtbaarheid en gevoel van minderwaardigheid, het is zo invoelbaar gemaakt dat je er soms even afstand van moet nemen.

Kelderkind is een monumentaal boek over één van die mensen die er eigenlijk niet mocht zijn. Het is schrijnend en pijnlijk dat dit historische gegeven actualiteitswaarde kent want de recente geschiedenis leert helaas dat het horrorverhaal van Kaspar, jarenlang opgesloten zitten in een donkere ruimte, nog steeds passeert.

Titel Boek:

Kelderkind

Auteur:

Kristien Dieltiens

Kaft:
Tags : andershistoriejeugdboekprijsziekte