Met mij gaat alles goed. De titel van het boek waarmee de dit weekend overleden Vlaamse jeugdboekenschrijver Jan Simoen doorbrak, heeft nu een dubbele en bijna ironische lading. Simoen was de laatste twee jaar ernstig ziek en vertelde over dat proces in nieuwsbrieven aan zijn vrienden, op een eerlijke en opgewekte toon. Kathleen Vereecken deed daarvan onlangs verslag in een ontroerend stuk in De Standaard. Het grote schrijftalent van Simoen ademt door sommige passages uit die brieven heen: 'Ik voel me uitgeprocedeerd, als een asielzoeker die heel erg gehecht is geraakt aan het land waar hij zich de laatste jaren zo goed thuis voelde, maar binnen een paar maanden op het vliegtuig wordt gezet.'
Simoen was al schrijver een laatbloeier en begon pas na zijn 40e echt te publiceren. Met mij gaat alles goed is het eerste deel van een triologie waar hij tien jaar over zal doen. De drie boeken zijn los van elkaar te lezen en met elkaar verbonden door de personages: een persoon die eerst een bijrol speelt, is in het volgende boek een dragend karakter. Oorlog is het centrale thema: de strijd van Jonas tegen de ziekte Aids, en de gevolgen van de Balkanoorlog voor zijn stiefbroer Michaël. Na het brievenboek Met mij gaat alles goed verschijnen En met Anna? en Veel liefs van Michaël. Simoen zei ooit in een interview dat hij zichzelf op zijn negende al had beloofd ooit een trilogie te schrijven omdat hij jaloers was op een schrijver die zo'n prachtig boek had geschreven.
De roman Slecht over een jongen die een misdaad begint, hoort ook bij zijn betere werk. Zijn boeken over Sigi lijken luchtiger maar gaan wel degelijk over wezenlijk thema's, al vallen ze vooral op doordat ze zo geestig en goed geschreven zijn. Afgelopen jaar verscheen tot Simoens grote tevredenheid nog het boek dat hij wilde schrijven: De nacht van 2 april. Een deels autobiografisch boek over een oorlogsherinnering uit zijn tiende jaar, het gelukkigste jaar van zijn leven. 'Het is het juiste boek, over mijn roots, over het dorp aan zee waar ik opgegroeid ben. En om het helemaal mooi te maken: met tekeningen van mijn broer.'
Simoen is laat begonnen met schrijven, waardoor zijn oeuvre beperkt is gebleven. Maar hij is zeker een stem in de Vlaamse en Nederlandse jeugdliteratuur die er toe doet. Jan Simoen is in de nacht van vrijdag op zaterdag op het vliegtuig gezet. Hij hield ontzettend van het leven en verzoende zich daarom moeizaam met zijn sterven. 'Het doet zeer. Vooral omdat ik zo graag leef, hé. Godverdomme'.
