close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
15+

Als God het veld ruimt, is er weer plaats voor haar vader

Er zijn niet veel dingen waar Dawn van houdt. Ze houdt van haar moeder, haar honden (Jezus en Maria genaamd) en de muziek van Jesus and the Mary Chain. De nummers van die band uit de jaren 80 beluistert ze obsessief en daar word je niet vrolijk van.

Er is ook niet veel in het leven van Dawn dat tot blijdschap stemt. Ze leeft geisoleerd  met haar aan alcohol verslaafde moeder en heeft geen aansluiting bij leeftijdsgenoten. Haar vader is verdwenen nadat hij na een leven vol drugs- en drankgebruik, zich recentelijk tot het geloof bekeerde. Dawn heeft het plan opgevat om God te vermoorden. Dat is tenslotte de macht die haar vader afpakte. Een onmogelijke opdracht maar ze heeft in ieder geval een doel en het is een manier om met de gebeurtenissen om te gaan.

Dood aan God is het portret van een verscheurde en depressieve tiener die door haar vader is misbruikt maar weigert hem op te geven. Ze plaatst de gebeurtenissen buiten zichzelf. Het was een andere Dawn die het overkwam, het was een andere vader die erbij betrokken was. Een vader die geteisterd werd door kwelgeesten, waarvan God er een was. Als God het veld ruimt, is er ruimte voor haar vader om terug te komen.  ‘Als God dood was zou mijn vader nooit verslaafd aan hem zijn geraakt.’

Door de schuld ergens anders te leggen, blijft de last draaglijk en is er iets van vergeving mogelijk. Dawn denkt op die manier haar vader niet te hoeven haten. Dood aan God leest als een soort punkroman, met veel songteksten en filosofische gedachtenspinsels. Zwart en macaber maar heel subtiel waart er toch iets van liefde en hoop door het boek. Omdat het leven anders echt uitzichtloos en ondraaglijk is.

Dawn wordt ineens bezocht door twee meisjes uit haar klas die haar opmaken en alcohol voeren en een verborgen agenda hebben die ook al weer met haar vader te maken heeft. Brooks leidt de lezer naar een climax die even onvermijdelijk als pijnlijk is maar dicht in de buurt van rechtvaardigheid komt. het is typerend voor de boeken van Kevin Brooks dat hij er geen geforceerd happy end aan breit. Daarvoor heeft deze schrijver teveel lef. Dood aan God is een volgende aflevering in het  indrukwekkende oeuvre van Brooks die met een heel eigen stem, rauwe en compromisloze jeugdliteratuur aflevert.

Brooks strooit door het hele boek heen met fragmenten en songtitels van The Jesus and Mary Chain, een invloedrijke band uit de jaren 80 die een paar albums heeft gemaakt. Zinnetjes als ‘and all my time in hell was spent with you’ en ‘i have no more empty heart or limbs to break’. Toevallig luisterde ik in die tijd veel naar deze muziek die ook wel werd omschrijven als ‘stofzuigerpunk’, door het vuige geluid van de gitaren. Om een beeld te krijgen, luister eens naar dit nummer:

Titel Boek:

Dood aan God

Auteur:

Kevin Brooks

Vertaler:

Jenny de Jonge

Kaft:
Tags : depressiedoodjeugdboekLiefde en vriendschapmuziekproblemenRuzie en pestenSpanning en avontuurverslaving