close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
15+

De twee gezichten van Carry Slee

Carry Slee blijft me intrigeren omdat ze met haar boeken voor volwassenen heeft aangetoond stilistisch tot veel meer in staat te zijn dan de simpelheid en voorspelbaarheid van veel van haar jeugdboeken. Ik heb nooit goed begrepen waarom die twee gezichten nodig zijn. Het werd dan ook interessant toen ze zich op het pad van de zogenaamde young adult begaf en boeken voor 16+-ers ging schrijven. Hield ze dat schisma vol of zou ze een tussenweg vinden en het aandurven deze wat oudere groep geen kant en klare brokken voor te schotelen?

De eerste twee boeken stelden teleur. Bangkok Boy was zelf verbijsterend slecht en Fatale liefde al niet veel beter. Opbouw en stijl zijn vergelijkbaar met haar boeken voor jongere kinderen maar in deze boeken wordt ineens veel geneukt, gedronken en geblowd. Want dat doen jongeren vooral, denkt Carry. En er was een kwestie of een probleem, want dat is ook altijd zo in de boeken van Slee. Joel is de derde in deze reeks en tot nu toe de meest geslaagde. Daar lijkt het aanvankelijk niet op want het boek kent het zelfde voorspelbare stramien als de andere twee. Joel begint met de begrafenis van Luna. Zij is om het leven gekomen na een val uit het raam van haar Utrechtse studentenhuis waar ze met drie goede vriendinnen woont. Haar soulmate Eva gelooft niet dat het een ongeluk is geweest. Ze krijgt argwaan krijgt door de leugens en het merkwaardige gedrag van de ex-vriend van de omgekomen Luna. Haar omgeving ziet er niks in, ze komt alleen te staan en denkt gek te worden. Het lijkt er ondertussen op dat Slee ons een boek voorschotelt over verschillende manieren van omgaan met rouw.

Dan krijgt de ik-figuur een stapeltje brieven in handen, die verstopt zijn onder een plank in Luna’s kamer. Ze zijn geschreven door een jongen uit een streng gereformeerd dorpsmilieu die in een meisjeslichaam is geboren. Heel gedetailleerd beschrijft Slee zijn levensverhaal en ineens vloeit het verhaal, zonder dat het meteen hogere literaire wiskunde wordt. Maar het is geloofwaardig, er is een personage van vlees en bloed, en er is een verhaal dat aangrijpend is en waarvan je voelt dat het verteld moet worden. Daar komt de echte Slee naar voren. Verrek, ze kan het wel. Waarom doet ze het dan niet vaker?

De brieven beslaan ongeveer een derde van het boek. Daarom construeert Slee het gebruikelijke vlotte verhaal met de houterige dialogen, de chronologische gebeurtenissen en zinnetjes die zelden uit meer dan tien woorden bestaan. De verhalen raken elkaar qua stijl en inhoud niet echt, al probeert Slee ze wel in elkaar te verweven. Ze heeft er een decor om heen bedacht en er een bizar plot bij verzonnen maar waar het om gaat in dit boek is de worsteling van Joel. Zijn gevoelens en strijd zijn levensecht en Slee raakt de goede toon. Dat maakt indruk en blijft hangen. En dat is al heel wat.

Titel Boek:

Joël

Auteur:

Carry Slee

Kaft:
Tags : Andere landenjeugdboekLiefde en vriendschapseksSpanning en avontuurYoung Adult