Gottmer
Esther Ottens
Nog precies dagen voordat de wereld vergaat. Met die mededeling begint De onwaarschijnlijkheid van alles van de in West-Afrika geboren Canadese schrijfster Sarah Everett, die zich toelegt op het schrijven van boeken voor tieners. De kans dat de asteroïde die op de aarde afkoerst alles vernietigt, is 84,7 procent. Alles staat op zijn kop in het gezin van de elfjarige Kemi Carter. In het rommelige begin vertrekken haar vader en zwangere moeder na deze aankondiging meteen. Samen met haar zusje wordt ze met hen herenigd in het huis van familie op een paar uur rijden afstand, waar ze met elkaar het einde van de wereld afwachten.
Vanaf het begin hangt de vraag boven het boek of die asteroïde er echt aan komt. Of is het wellicht een metafoor voor iets anders? Het boek geeft daarop antwoord, deze recensie uiteraard niet. Een paar merkwaardige ontwikkelingen leiden de twijfel in, ondertussen wordt er afgeteld richting het catastrofale moment.
Kemi zet ondertussen alles op alles om betekenis aan dit moment te geven. Wat moet je doen als de wereld vergaat? Ineens beleven ze alles voor de laatste keer of kunnen ze hierdoor heen komen en de asteroïde overleven? Ze vindt houvast in kansberekening: een wetenschappelijke benadering van de verschillende mogelijkheden die er zijn en de kans dat er iets daadwerkelijk plaatsvindt.
Haar actie om een zogenaamde tijdcapsule samen te stellen, een doos met aandenkens aan hun leven, brengt beroering in de familie. Het noopt tot nadenken over wat echt belangrijk was in hun leven en het lukt vooral haar vader maar niet om een definitieve keuze te maken. Op de achtergrond speelt de recente verhuizing van het zwarte gezin (de familie heeft een Nigeriaanse achtergrond) naar een witte buurt waar het welkom niet onverdeeld warm is.
De waarschijnlijkheid van alles is vlot geschreven, maar lijdt ook aan die jeugdboekenkwaal om veel teveel van het gevoelsleven te benoemen in plaats van het te laten gebeuren. Het is lastig een finaal oordeel te geven zonder de plot weg te geven. De gevarieerde schrijfstijl, met notities, lijstjes en mails, maakt het tot zo’n typisch onderhoudend tienerboek over grote thema’s. In dit geval over de kern van het bestaan: wat doet er echt toe in je leven als er iets afschuwelijks gebeurt?
