Querido Glow
Aimée Warmerdam
Een ingewikkelder relatie dan tussen Lark en Kasim kom je niet vaak tegen in de jeugdliteratuur. Het duurt bijna vierhonderd bladzijden om een beetje uit te vogelen hoe het zit, vooral voor hen zelf, en dan nog zijn er veel vragen.
Kacen Callender verraste vorig jaar met de jeugdroman King en de drakenvlinders waarin gender, huidskleur en de onmogelijke liefde op een knappe manier zijn verweven. Verrassend omdat de voorganger Dit is best wel een episch liefdesverhaal een behoorlijke draak van een boek was. King en de drakenvlinders ontroerde door de gevoeligheid en ontwikkeling van de personages en sneed thema’s aan die in de jeugdliteratuur aandacht verdienen.
Lark & Kasim ontketenen een revolutie borduurt daar op voort. Opnieuw is er een hoofdrol voor gender, huidskleur en racisme en dit keer ook voor de invloed van social media. Het verhaal begint met een per ongeluk geplaatst draadje op twitter over een geheime liefde. Kasim heeft hiervoor per abuis het populaire account van Lark gebruikt waardoor het lijkt alsof de laatste een statement heeft afgegeven. Het bericht ontploft en roept enorm veel reacties op, maar het is dus niet van Lark, die verzuimt om er op tijd afstand van te nemen.
Lark en Kasim waren tot voor kort beste vrienden, maar om vage redenen is de relatie nogal bekoeld. Deze social media actie helpt daar niet bepaald bij. Beiden hebben een tamelijk gecompliceerd liefdesleven waarbij duidelijk is dat er tussen hen ook iets speelt. Callender doet er nogal lang over om duidelijk te maken wat er aan de hand is en betreedt daarvoor tal van zijpaden en neemt nogal wat onnodige afslagen. Het levert een langdradig boek op waarin ieder gevoel, iedere irritatie, iedere oprisping van twijfel en iedere gedachte tamelijk omstandig wordt beschreven en ook nogal eens wordt herhaald.
Het is een wirwar van afstoten en aantrekken, tussen de hoofdpersonen en nog enkele andere personages. Veel personages, inclusief Lark en Kasim, zijn non-binair of horen bij een andere LGBTI+-letter en vinden zichzelf niet in het concept van monogamie passen. Het is een grote kluwen van diversiteit en dat is op zich verfrissend. Door issues rond het autistisch spectrum, culturele achtergrond, de heftigheid van cyberpesten en de keuzestress rond ambities en schoolkeuze, wordt het boek een snelkookpan van alles waar je als jongere in deze tijd mee van doen kunt krijgen. Op zich interessant maar het wordt een brij waarin geen van de ingrediënten smaakvol tevoorschijn komt. Echt alles is een probleem of het wordt er van gemaakt. Vriendschap en liefde zijn vaak complex, maar je kunt het ook onnodig ingewikkeld maken. Het is teveel, te uitvoerig en vooral te onduidelijk.
En wat die revolutie uit de titel precies behelst, ik was er na afloop nog niet achter.