Ruzie en pesten

Het boek begint met de zin 'de meeste Amerikanen kunnen mijn naam niet uitspreken'. Dat zou ook voor auteur  Gita Varadarajan kunnen gelden maar het gaat hier om de hoofdpersoon: Ravi Suryanarayanan. Die achternaam is al een onmogelijke hobbel maar ook over zijn voornaam struikelen de meesten door de klemtoon

De Canadese illustratrice Isabelle Arsenault is in ons land nog niet zo bekend. De Nederlandse versie van Virginia Wolf, waarin één van de bekende zusje wakker wordt 'in een wolfse bui', werd niet echt opgepikt. Dat geldt wel voor de prachtige potloodtekeningen in  Majoor Rosalie  (met tekst van Timothée de Fombelle)

Een eindeloze, bochtige tunnel, zonder licht aan het eind. Met ruwe muren waar je je vel aan openhaalt. En het gevoel dat je een zak over je hoofd hebt. Zo beschrijft Nan haar werk. Het meisje is schoorsteenveegster van beroep en daar moeten we niet te lichtzinnig over denken. Naast

Ze heet Marla en voor haar ben ik Toffee, ook al hebben mijn ouders me Allison genoemd. Dit zijn de eerste regels van het nieuwe boek van Sarah Crossan en vaste lezers zullen meteen vertrouwd zijn met de vorm. Korte regels in verzen, veel nieuwe alinea's, witregels en inspringen en

Zo'n wijk waar alles nog moet beginnen. Het beton is er, de ramen zitten in de huizen en er is voorzichtige bestrating. Maar nog nauwelijks groen, geen bomen en planten, en geen voorzieningen. De mensen die in de huizen gaan wonen zijn allemaal nieuw en snuffelen  aan elkaar. Zo'n typische

Darius Kellner heeft een Iraanse moeder en een Amerikaanse vader en spreekt in tegenstelling tot zijn moeder en zusje geen Farsi (de officiële taal van Iran). Zijn Perzische afkomst speelt nauwelijks een rol in zijn leven totdat het gezin voor het eerst familie in Iran bezoekt, als zijn opa ernstig

Is er een woord  voor wanneer je niet weet of je wakker bent of slaapt? Jazeker, dat is het Japanse 'tsura-utsura'. Net zoals dat er een woord is voor de vlagen helderblauwe lucht tussen de wolken na een onweersbui. Dat is het Ierse Turadh. Fernweh is misschien iets bekender en is

Etnische profilering is al wat langer onderwerp van maatschappelijk debat maar onlangs vielen mij de schellen opnieuw van de ogen, na het kijken van de documentaire Verdacht. Hierin vertelt een aantal mannen met een etnische achtergrond (het zijn altijd mannen) over hun veelvuldige en soms schokkende ervaringen met de politie.

Met deze coverfoto en spuuglelijke vormgeving zou je bijna gaan denken dat de uitgever wil dat het boek geen succes wordt. Ik blijf een liefhebber van het papieren boek maar wil wel graag iets verzorgds in handen hebben. Een wazige stockfoto die uit de jaren tachtig lijkt te zijn gekropen,

Weer een boek in de reeks: pubers met een angststoornis. Als je op young adult af zou gaan, staat het er met de mentale gesteldheid van jongeren niet al te best voor. Tieners lezen nou eenmaal graag over problemen, misschien omdat die van hen zelf dan weer een beetje meevallen.