‘Een roman over een van de meest begeerlijke producten van deze tijd: roem’, meldt de flaptekst. De kunstenaar in Trouw is de andere wang van Peter Bekkers beschouwt het streven naar roem als een missie die desnoods met geweld volbracht moet worden. Deze Conrad Pi is een luie kunstenaar die vooral anderen het werk laat doen en Andy Warhol als zijn grote voorbeeld ziet. Andy Warhol was nog maar het begin, stelt hij. ‘Een begin waarvan? “Van mij”‘.
De ik-persoon in het verhaal, Johnny Lippy, raakt bevriend met Conrad Pi en fungeert min of meer als zijn schaduw. Hij is beste vriend, hulpje en denktank tegelijk en slaapt met de vrouw die voor de vriendin van Conrad moet doorgaan.
Bekkers schrijft in een compacte stijl en zit bovenop zijn zinnen. Er is hier een scherpslijper aan het schrijven die schaaft en beitelt tot de woorden op hun plaats staan. De dialogen zijn puntig en de soms bizarre verhaalwendingen worden geloofwaardig gemaakt op een manier die soms een beetje aan Grunberg doet denken.
Over het verhaal zelf heb ik een dubbel gevoel. De personages zijn zowel diepzinnig als oppervlakkig tegelijk. Het verhaal is te vervreemdend om heel dichtbij te komen en roept nauwelijks emoties op. De ijzingwekkende finale waarin het masterplan om beroemd te worden, tot uitvoering wordt gebracht, is niet veel meer dan een gegeven die je voor kennisgeving aanneemt. Conrad bedenkt dat er een aanslag op zijn leven moet worden gepleegd, net als bij Andy Warhol. Zo geschiedt maar het wil niet echt indruk maken en onder de huid gaan zitten. Al met al is Trouw is de andere wang een wat kil boek over beroemd worden en blijven waarin vooral de urgentie ontbreekt.
Bekkers zet zeker wel enigszins aan tot nadenken over de vraag wat roem waard is. In hoeverre is eigenheid en authenticiteit belangrijk en bestaat het wel? Of zijn we altijd een voortzetting van iemand anders? En hoever ga je in een vriendschap? Maar de thematiek ademt vooral veel pretentie uit, wat al begint bij de titel die zo opgenomen had kunnen worden in Gummbah’s Net niet verschenen boeken waarin het wemelt van dit soort literaire krampjes. Deze roman scoort voor de stijl een dikke voldoende maar een gezonde dosis spot en relativering in het verhaal kunnen wonderen doen in een volgende roman. De nominatie van Trouw is de andere wang voor de Grote Jongerenliteratuur Prijs (GJP) is verrassend want het boek kreeg dan wel redelijke recensies maar is verder niet echt opgevallen. De keuze is te verdedigen maar dat was de keuze van veel andere boeken ook geweest.
Trouw is de andere wang
Peter Bekkers