close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
15+

Waar. Zijn. Mijn. Ouders?

Het is opvallend hoeveel reeksen er momenteel verschijnen. Natuurlijk hoopt iedere uitgeverij de nieuwe Harry Potter of Twilight-serie in huis te hebben. Het is bij deel 1 soms een wat vermoeiende gedachte dat er nog twee of drie boeken verschijnen. Een enkel keertje, zoals bij Hongerspelen van Suzanne Collins, duurt het wachten op een volgens deel veel te lang. In het geval van Gone staat er zelfs een 6(!)-delige serie op stapel, in september verschijnt deel 3. Ik doe in de zomer wat achterstallig onderhoud en las de eerste twee delen van deze reeks. De Gone-serie van Michael Grant kent inmiddels een behoorlijke schare fans, die tegenwoordig via internet met elkaar speculeren over de ontwikkelingen.

In het eerste deel Verlaten wordt de basis gelegd voor de rest van de serie. Ineens zijn alle volwassenen en kinderen van 15 jaar en ouder spoorloos verdwenen. Leraren, ouders, mede-leerlingen: van het een op het andere moment zijn ze er niet meer. Langzaam wordt de situatie duidelijker al blijft het de grote vraag wat er nu precies aan de hand is. Er is een gebied dat wordt omgrensd door een ondoordringbare muur en er is een kerncentrale in de buurt die mogelijk met de oorzaak te maken heeft. Sommige van de overgebleven kinderen hebben speciale gaves en krachten, die vooral via hun handen werken. Ze kunnen dingen op afstand verplaatsen of vuurballen afschieten. In de nieuwe wereld staan al snel twee jongens lijnrecht tegenover elkaar in de hierarchie. Caine wil koste wat het kost de macht terwijl Sam die rol tegen zijn zin krijgt opgedrongen. De strijd om de macht wordt op het scherpst van de snede gevoerd. Het lijkt misschien ideaal als er geen volwassenen meer zijn maar niets is minder waar. Hoe houd je een wereld met alleen kinderen in stand en ook nog eens leefbaar?

Het verhaal is knap geconstrueerd. Grant’s stijl is rechttoe-rechtaan en biedt weinig voor de literaire fijnproever. Maar het spannende en verslavende verhaal compenseert veel. Gone is niet voor watjes, het is bij vlagen gruwelijk. En Gone is er ook niet voor de literaire ijzervreters: de thematiek is flinterdun en het goede en kwade staan bijna karikaturaal tegenover elkaar. Zijn boeken waarvan je wilt weten hoe het verder gaat, goede boeken? Dat is in ieder geval wel een goede vraag. Zo goed als Hongerspelen is Gone (nog) niet maar voor beide series geldt dat je het moeilijk weg kunt leggen. Of Michael Grant dat zes delen lang vol gaat houden, is nog maar de vraag.

Titel Boek:

Gone – Verlaten

Auteur:

Michael Grant

Vertaler:

Maria Postema

Kaft:
Tags : dystopieFamiliejeugdboekOorlog en misdaadSpanning en avontuurYoung Adult