close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
1+

De aarde is van ons allemaal

Het positieve van beroemdheden die een jeugdboek schrijven, is dat er in ieder geval ruime media-aandacht voor een kinderboek is. Het niet onbelangrijke minpunt is dat het boek vaak tegenvalt en dat het beeld wordt bevestigd alsof iedereen wel even een kinderboek kan schrijven’. Madonna en Hirsi Ali zijn de meest sprekende voorbeelden van onstellende miskleunen.

Met lichte huivering dus Mr Finney opengeslagen want stel je voor dat de prinses er helemaal niets van bakt. Het valt gelukkig mee. Niet in de laatste plaats door haar slimme zet om een samenwerking met Sieb Posthuma aan te gaan die zich steeds meer ontpopt als een van de belangrijkste Nederlandse illustratoren van jeugdboeken. Het is zo’n boek waarvan je meteen ziet dat het met plezier, liefde en aandacht is gemaakt. Mr Finney is een vrolijk ogend boekwerk, de bladspiegel en vormgeving deugen en de kleuren zijn okay (behalve dat het wel weer erg wit is). De hele kermis aan merchandising, knuffels en projecten die er omheen wordt gebouwd, maakt wel een beetje argwanend.

Net als de begeleidende boodschap dat ‘het boek niet is geschreven met een educatief of moralistisch doel voor ogen.’ Nou gelukkig maar want dat werkt vaak averechts. Maar klopt het wel want even later: ‘Wel hopen de makers dat de verhalen van Mr Finney kinderen en volwassenen zullen aanzetten om met elkaar te praten over de wereld om hen heen’, en: ‘ Daarnaast hopen de makers ook dat het boek bijdraagt aan het bewustzijn onder kinderen dat de aarde ook van hen is’. Geen moraal en geen educatie, zei u? Bovendien wordt via het boek nog eens het voorlezen gepromoot, een goed doel maar het hele project hinkt daarmee op verschillende gedachten.

Laurentien schreef een sympathiek verhaal over de kleine wereldvreemde haai Mr Finney die met zijn vriendje Slak in een tuin woont. Zijn leven komt op zijn kop te staan als Pnky Pepper tevoorschijn ‘glimpst’ en Mr Finney via haar SuperBiBi laat kennismaken met de grote wereld buiten de tuin. Mr Finney ontwerpt een multifunctioneel autootje, de Finmobiel, waarmee hij de aarde gaat verkennen. Hij ontmoet veel andere dieren en komt schokkende dingen te weten over de planeet. Zijn avontuur mondt uit in een zoektocht naar een vlag die op de bodem van de zee is geplant. Dit gegeven (de Russen deden dit daadwerkelijk onder de Noordpool in 2007) is de aanleiding voor het boek en staat symbool voor de gedachte dat je de aarde voor jezelf kan opeisen. Nee, zegt prinses Laurentien, de planeet is van ons allemaal en als je nou maar een beetje lief en vriendelijk tegen elkaar doet, dan begrijpt iedereen dat wel.

Het is het soort verhaal dat je verzint voor je eigen kinderen en waar meestal geen boek van wordt gemaakt, behalve als je prinses bent. Dat klinkt cynischer dan ik het bedoel want Laurentien heeft helemaal geen onaardig boek geschreven. Het verhaal is fantasierijk, sprankelt bij vlagen en de moraal ligt er maar af en toe te dik bovenop. De prinses schrijft aardig maar heeft wel erg veel woorden en tekst nodig. Ze legt echt alles uit en geen enkele gemoedstoestand van Mr Finney blijft onbenoemd. Misschien dat er wat schroom bij de redacteuren was om de prinses er op aan te spreken dat het allemaal wel wat minder kon en dat het juist de fantasie wordt aangewakkerd als er wat ruimte wordt gelaten. Dat bespoedigt ook het, door de prinses zo gewenste, voorlezen een beetje want het is met al die zinnen een behoorlijke kluif.

De nogal simplistische moraal is van een politieke-correctheid waar je pukkels van krijgt (doe lief aardig en luister aandachtig en er gebeuren wonderen) maar heeft gelukkig niet de overhand.

Sieb Posthuma overtreft zichzelf. Mr Finney is eigenlijk nog het minst geslaagde dier uit het boek. Zowel qua tekening als karakter. Een brave en naieve zijen sok is ie die maar olijk blijft kijken. Liever zien we de stormvogels, de walrus, de secretarisvogel en de dieren die aanschuiven bij de grote vergadering. Posthuma blinkt nog het meest uit in de wat abstractere prenten van een ijspaleis, een eiland of het grote vergadergebouw.

Als project en boek al met al redelijk geslaagd maar geen absolute must en er is ook niet veel reden om reikhalzend naar de volgende delen uit te kijken. Want die komen er.

 

 

 

Titel Boek:

Mr Finney en de wereld op zijn kop

Auteur:

Laurentien van Oranje

Illustrator:

Sieb Posthuma

Kaft:
Tags : Dieren en natuurPrentenboekVoorleesboekWeten en leren