Luitingh-Sijthoff
Jenny de Jonge
Matt Saunders
Toen Vita op haar zevende uit het ziekenhuis kwam ‘kon ze vleesmessen met een elegante boog rechtop in een pakje boer aan de andere kant van de kamer laten landen’. Ze herstelt goed van de polio en alhoewel ze kreupel blijft, kan het Engelse meisje zich goed door New York beleven. Daar is ze met haar moeder in de jaren twintig van de vorige eeuw met de boot naar toe gegaan om opa op te halen. Na het plotseling overlijden van zijn vrouw is hij in de war en tot overmaat van ramp blijkt dat zijn kasteel onder valse voorwendselen is ingepikt door een projectontwikkelaar. De vooraanstaande filantroop (‘klinkt als een huidziekte’) hoort volgens Vita bij ‘de mannen die altijd winnen’.
Net als in de vorige boeken van Katherine Rundell (o.a. De ontdekkingsreiziger en Sophie op de daken) ontmoet de hoofdpersoon andere kinderen waar ze als vanzelfsprekend een team mee vormt. In dit geval met twee Russische circusjongen en een eigenzinnige zakkenrolster die zich wat minder snel laat vangen. Ze heeft als wees de nodige klappen van het leven gehad en heeft niemand die haar boterhammen smeert of haar kleren wast. Toch omarmt ze Vita’s plan om gerechtigheid voor opa te regelen. Het kwartet gaat daarvoor als Robin Hoods op het dievenpad. ‘Dieven uit noodzaak’, zoals Via het noemt. Er zijn juwelen nodig om het huis voor opa terug te kopen.
Uiteraard loopt het allemaal anders in dit filmische verhaal waarin de karakters een sterke ontwikkeling doormaken. Meer dan in de vorige boeken van Rundell, die aardig waren maar niet helemaal tot ontbolstering kwamen. De goede dieven bevalt beter, mede door de scherpe zinnen en beeldspraken. Op het moment dat de boot bijna in de haven is: ‘Achter het raam wachtte New York, dat zich tot de hemel uitstrekte als het schoonschrift van een bijzonder uitbundige God.’ Als opa het slechte nieuws over het verlies van het kasteel deelt, schrijft Rundell: ‘ Zijn vingers waren tot vuisten samengebald, alsof elk deel van hem zich tegen de wereld verzette.’
Een avontuur in een nostalgische sfeer dat over meer gaat dan een spannende ontknoping. Over macht en corruptie en creatieve manieren om je daar tegen te verzetten. Of gaat het hier om eigenrichting? Rundell zet aan tot nadenken over de grenzen tussen goed en kwaad. Voor Vita is het simpel: “Je moet vechten voor de mensen van wie je houdt.”
