De kattengeest van Joost Overwijk, Querido, 4+
‘Niemand wist waar ze vandaan kwamen, de geesten die plotseling in de stad verschenen.’ Zo begint De kattengeest van debutant Joost Oosterwijk. In een druilerige straat lopen mensen met paraplu’s langs een enorme witte kat die boven de lantaarnpalen uitsteekt. Ana wil de kat naar huis brengen maar ze weet de weg ook niet. In de bus verschijnt de geest van een muis die ze naar een plek brengen waar de kat begint te spinnen.
De in Brussel woonachtige Nederlandse illustrator Joost Oosterwijk zegt op zijn website zich ha een carrière als architect en lichtontwerper nu op het illustreren te richten. Een nieuwe naam die meteen en verrassend sterk voor de dag komt met dit magisch-realistische prentenboek dat in stijl een beetje doet denken aan het werk van Shaun Tan en qua sfeer vooral aan Sydney Smith. Het roept hetzelfde gevoel van vervreemding en verstilling op.
Wanneer de kat zijn bestemming heeft gevonden, lijkt het verhaal ten einde. ‘Langzaam werd hij kleiner en vager’, staat er. Het gaat over afscheid, maar verder is het voor eigen interpretatie. Was het een zinsbegoocheling, een verzinsels of een ander soort ervaring? Oosterwijk laat veel open en geeft de lezer de ruimte om het in te vullen. Voor Ana was het in ieder geval een aangrijpende ontmoeting. Ze denkt nog vaak terug aan haar wandeling met de kat.
Oosterwijk zich niet aan de tekst, een valkuil voor illustratoren die zelf schrijven. Het zijn woorden die iets toevoegen en de slotzin is prachtig. Het is gedurfd om te debuteren met zo’n eigenzinnig en sober prentenboek met weinig kleur. Joost Oosterwijk gaan we zeker nog terugzien.
