Tijdens een bergtocht is Leo in een kuil gevallen waarbij hij zijn enkel heeft gebroken. Een moeilijk vindbare plek want het blijkt de schuilplaats te zijn van Nanou, een meisje dat met haar moeder in de bergen woont. Zijn telefoon heeft geen bereik en dus kan hij geen contact zoeken met zijn vriend David die op de camping is achter gebleken. Leo en David zijn hartsvrienden met tegenovergestelde interesses. Leo houdt van klimmen en natuur, David ligt liever aan het zwembad naar de meisjes te kijken.
Nanou vindt de jongen in haar schuilplaats maar kan en mag, door haar omstandigheden, niemand waarschuwen. Leo is aan haar genade overgeleverd. Ondertussen heeft David alarm geslagen, is er een grote zoektocht begonnen en hebben veel journalisten en de ouders van Leo hun tenten opgeslagen in het dal. De verdwijning van Leo heeft een meerwaarde voor de media omdat er al jaren geleden op dezelfde plek al eens een kleuter verdween. De ouders van dat meisje hebben de hoop nooit helemaal opgegeven en zijn dus ook weer van de partij, met hun andere dochter.
Het verhaal wordt wisselend verteld vanuit de drie personages waarvan Nanou verreweg het meest interessant is. Haar levensverhaal is bizar. Het wordt langzaam duidelijk waarom ze in volledig isolement met haar moeder in het berghuisje woont en niemand van haar bestaat weet. Nanou is wereldvreemd (ze weet niet wat een mobiele telefoon is) maar geen totaal verwilderde zonderling en daardoor een levensecht karakter.
De Smet heeft het verhaal zo opgezet dat er langzaam steeds meer duidelijker wordt en het boek een mengeling van een psychologische roman en een thriller wordt. De langzame toenadering tussen Leo en Nanou is fascinerend en beklemmend en de vriendschap tussen Leo en David is mooi uitgewerkt. Hoe zoek je toenadering tot elkaar en waarom hebben mensen elkaar nodig? Nanou zit al haar hele leven in een gedwongen isolement en is onthutst als er bijna letterlijk een jongen uit de echte wereld voor haar valt. Maar hoe gaat dat, kan ze het toelaten? David voelde meteen verwantschap met Leo, toen ze elkaar tegen kwamen op een nieuwe school, waar ze met tegenzin heen gingen. Mensen die elkaars pad kruisen en op elkaars golflengte zijn afgestemd en elkaar op de een of andere manier weten te bereiken.
Het is jammer dat De Smet er, net als in haar vorige roman De woorden van zijn vingers, teveel bijhaalt. Olive, het zusje van het vermiste meisje, is een blok aan het been van David en er is nog een imaginaire vriend die alleen in het hoofd van Nanou bestaat, om de eenzaamheid te verdrijven. De zoektocht naar Leo wordt nogal uitgesponnen terwijl het gaat om de ontmoeting tussen die avontuurlijke jongen en het eenzame meisje. Ze bereiken elkaar maar er zijn nog wel wat hobbels te nemen.
Minder zou bij De Smet wel eens kunnen leiden tot heel veel meer. Er is lef voor nodig om het kaal te houden en psychologische nog meer de diepte in te gaan door minder uit te willen leggen en daardoor de karakters meer relief te geven. Geen bereik is, ondanks de kritiekpunten, een spannend en gelaagd boek over vriendschap, liefde en de (on)mogelijkheid om dicht bij elkaar te komen.
Geen bereik
Marian De Smet
