‘De zee hield het lang geheim’ van Wouter Klootwijk, illustraties: Esther Leeuwrik, Leopold, 8+
De vader van de Zeeuwse kinderen Kaat en Luuk is mosselvisser, maar zelf eet het gezin nooit mosselen. De lading van zijn schip gaat linea recta naar Parijs want daar eten de mensen wel mosselen. Als zijn Grietje 2 (‘onze moeder heet Grietje dus het schip heet de Grietje 2’) te laat in de haven arriveert, nemen de dames van het Havenhotel de mosselen graag over. Het wordt een daverend succes. Klanten die met de trein naar Parijs gaan, onderbreken hun trip om in de Zeeuwse onbeperkt mosselen te eten.
Voormalig culinair journalist Wouter Klootwijk schreef met De zee hield het lang geheim een kinderboek over een onderwerp dat hem na het hart ligt. Dat is te merken in dit boek, dat leest als een liefdesverklaring en eigenlijk één grote, romantische lofzang op de mossel is. Kaat en Luuk wonen in een Zeeuws dijkhuisje en weten eigenlijk niet zo goed wat hun vader doet en wat mosselen zijn. Aan het touw waarmee ze een fles thee in het water hangen om af te koelen, blijken na een paar weken mosselen te groeien. Luuk en Kaat halen zelfs de krant met deze ontdekking.
Het is alweer het vijfde kinderboek van Klootwijk, waarvan de eerste twee werden bekroond met een Vlag & Wimpel en Zilveren Griffel, volgens een gelijkend stramien. Dunne leesboeken met een wat dromerig verhaal waarin landschap , natuur en water ook een personage zijn. Klootwijk schrijft zonder poespas en past weinig kunstgrepen toe. Hij grossiert in korte zinnen en schrijft bijna zakelijk en beschrijvend maar in de positieve zin. Het zou kil en zielloos kunnen worden maar zijn taal is eerder warm en vooral glashelder.
Ook de dialogen zijn vaak heerlijk. Bijvoorbeeld het gesprekje van broer en zus over de toekomst:
‘Wat wil jij later worden, Luuk?’- ‘Mosselvisser.’ – ‘Ik ook,’ zegt Kaat. – ‘Goed, dan ga ik met je trouwen en jij met mij,’ zegt Luuk. – ‘Dat kan niet, je mag niet met je broer trouwen en met je zus.’ – ‘Waarom niet?’ – ‘Dat weet ik niet.’ – ‘Maar als we niet trouwen.’ – ‘Kan ook’, zegt Kaat – ‘Dan doen we dat’, zegt Luuk – ‘Wat doen we?’ – ‘Mosselvissers worden we. Samen.’
De droge toon pakt soms onbedoeld humoristisch uit. Als een vreemdeling vraagt of ze bekend zijn in het dorp, zegt Kaat: ‘Nee, dat denk ik niet.’
De zee hield het lang geheim is een puur en leerzaam verhaal over de wonderen van de natuur. Mosselen groeien op de bodem maar dus blijkbaar ook een aan een touwtje. Je kunt dus ook mosselvisser worden zonder schip. Zonder uitleggerig te doen, maakt Klootwijk inzichtelijk hoe dat werkt. Oh ja, ik zou het bijna vergeten, maar de sfeervolle en in kleur gedoseerde illustraties van Esther Leeuwrik maken dit boek helemaal af.
