close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
8+

De dood hoort niet alleen bij oude mensen

Dolf Verroen Droomopa Kinderboek
Leopold
Charlotte Dematons
Waardering: 8.5

Zwart wit waar het zwart wit moet zijn, met steeds een klein rood accent dat staat voor de kleinzoon. Thomas draagt een rood petje en op de eerste prent in kleur zien we hem samen met opa aan de keukentafel tijdens een logeerpartij. Die nacht gaat opa dood. ‘Zomaar,’ zegt mijn oma. ‘Hij porde me wakker, keek me aan en was dood’.  De prenten daarna in het huis van opa en van een verdrietige Thomas zijn in zwart wit, met dat vleugje rood, want het is niet volledig donker.

Thomas staat er wat ontheemd bij terwijl zijn oma aan het bellen en het regelen is. Hij is te jong om zijn overleden opa te zien, vindt oma. ‘Dood hoort bij oude mensen, niet bij kinderen’. Die zin is een sleutelregel uit het boek.  Dolf Verroen beschrijft subtiel en fijnzinnig hoe Thomas zich voelt na het overlijden van zijn grootvader. Er is iets weg maar of hij verdrietig is: ‘Weet ik veel’. Thomas gaat natuurlijk bij zijn dode opa kijken en stelt vast dat deze niet meer droomt. Opa vertelde vaak over zijn grootse en meeslepende dromen die in het boek in prachtige kleuren zijn weergegeven door Charlotte Dematons.

Tijdens de feestelijkheden rond zijn negentigste verjaardag, waar Droomopa werd gepresenteerd, werd bekend dat er nog minimaal twee boeken in de pen van Dolf Verroen zitten. Dat is goed nieuws want zijn werk wordt steeds beter. Verroen verraste in 2016 aangenaam met het Kinderboekenweekgeschenk Oorlog en Vriendschap, waarmee hij voor het eerste samenwerkte met Charlotte Demaatons. Daar stond de tekst nog voorop maar nu is er sprake van een echte samenwerking en het is voorwaar een gouden combinatie. Verrroen en Dematons inspireren elkaar en komen op de valreep van het nieuwe jaar nog met één van de mooiste kinderboeken van 2018.

Het samenspel is subliem. Korte en rake zinnen, daar is Verroen een meester in. Er staat geen woord teveel in dit boek dat direct vanuit een jongenshoofd lijkt te zijn geschreven. Het gesprek met zijn beste vriendje dat moslim is bijvoorbeeld.  Ze dubben er samen over of God en Allah dezelfde zijn. Misschien moet opa wel door een andere deur de hemel in, suggereert Omar. En het gaat over de angst van Thomas dat hij opa gaat vergeten omdat hij al snel niet meer weet hoe hij er uit ziet. In zijn eigen droom ziet hij opa terug en dan is het goed.

Dematons maakt prachtige realistische tableautjes in zwart wit waarin de lezer met enige afstand naar de rouwende Thomas kijkt. Ze worden afgewisseld met kleurrijke en uitbundige prenten van de opa-dromen. De symbiose tussen tekst en prenten doet denken aan die van Siens hemel waarin het ook ging over de reactie van een kind op een overlijden.

Verroen en Dematons vormen een ijzersterke combinatie en het is bijzonder hoe dicht ze bij de gevoelswereld van kinderen blijven. Daarbij doet leeftijd er blijkbaar niet toe. Ze maken overtuigend duidelijk dat de dood niet alleen iets van oude mensen is.

 

Tags : dooddromenFamiliegrootoudersKinderboekomaopaoudersoverlijdenPrentenboekverdrietVoorleesboek