close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
4+

Een verkeersbord met een mollenpootje

Torben Kuhlmann Mollenstad Prentenboek
De vier windstreken
M. E. Ander
Waardering: 7.5

Torben Kuhlmann maakte vorig jaar indruk met zijn afstudeerproject, het prentenboek Lindbergh. Een fabelachtig geillustreerd verhaal over een muis die over de oceaan naar Amerika vliegt. De belangrijkste tekortkoming aan dat boek was de te grote hoeveelheid onnodige tekst maar dat geldt niet meer voor de opvolger Mollenstad. Alleen aan het begin een paar regels tekst, die ook net zo goed achterwege hadde kunne blijven. ‘Op een dag groef een mol een gang onder een grasveld. Hij bleef niet lang alleen’. Waarna de prenten het verhaal vertellen.

Nou ja verhaal, het is niet dat er heel veel gebeurt in Mollenstad.  De mollen vestigen zich ondergronds, richten hun kamertjes in en gaan aan de slag om hun eigen mollensamenleving op te starten. Er komt een heus metrostelsel (Moletown Circle Line) en de stad moet bestuurd worden, uiteindelijk verschilt Mollenstad niet zoveel van het leven boven de grond. Het zijn de details die Mollenstad bijzonder maken, de vernuftige apparaten met veel radarwerk en het gebruik van ouderwetse telefoonstellen, maar ook het verkeersbord met het mollenpootje op. Kuhlmann tekent in dezelfde nostalgische sfeer als in Lindbergh.

Qua manier van tekenen doet Kulhmanns werk lichtjes denken aan dat van de wereldberoemde illustrator Shaun Tan, al ontbreekt de absurditeit en vervreemding. Hier en daar dringt zich dat unheimische gevoel op, dat het werk van Tan altijd oproept, maar Kulhmann zet dat niet door. Het zijn fraaie taferelen om naar te kijken, zeker ook voor kinderen, maar door het ontbreken van een echte verhaallijn, blijft het registererend. Mollen stichten een stad onder de grond waar de mens totaal geen weet van heeft. Daar blijft het bij, er zit geen onderhuidse spanning in en de milieutwist is onduidelijk uitgewerkt. De mollen veranderen het oorspronkelijk groene landschap in een desolate industriële vlakte vol schoorstenen. Op de slotpagina’s zien we dat er een ‘Agreement on green’ (waarom is dat niet vertaald voor de Nederlandse kinderen) is gesloten en de mollen zijn overgegaan op windmolens. Kuhlmann had die boodschap moeten uitwerken of achterwege laten, nu is ie er aan de haren bijgesleept.

Kuhlmann bewijst zich opnieuw als begaafd illustrator maar Mollenstad is verre van af en dat is onbevredigend.

 

Titel Boek:

Mollenstad

Auteur:

Torben Kuhlmann

Vertaler:

M. E. Ander

Uitgever:

De Vier Windstreken

Kaft:
Tags : Dieren en natuurillustratiesPrentenboek