Baeckens Books
Pieter van der Drift en Manon Smits
Het avonturenboek Het mysterieuze horloge van Walker & Dawn van Davide Morosinotto was een onverwacht schot in de roos. Een spannend avonturenboek met kinderen in de hoofdrol die een ongelooflijke roadtrip ondernemen, op het randje van geloofwaardig, zoals het hoort. Het boek viel vooral ook op in de vormgeving en illustraties die een wezenlijk onderdeel van het verhaal vormen, en dat is in Twee fonkelrode sterren in de blinkend witte sneeuw minstens zo zeer het geval.
Het boek bestaat uit de afwisselende dagboeknotities van de 12-jarige tweeling Viktor (in rood) en Nadja ( blauw) tijdens de de Tweede Wereldoorlog in de Sovjet-Unie. De schriftjes worden naderhand beoordeeld door het hoofd van het Volkscommissariaat voor Binnenlandse Zaken die ze checkt op staatsvijandelijkheid en commentaar in de zijlijn levert. Het is dus eigenlijk een boek in een boek: een kolonel die van de schriften een verslag maakt, inclusief landkaartjes en fotomateriaal, een rapportage die een eindoordeel moet opleveren over de eventuele schuld van beide kinderen. Dat geeft van zichzelf niet heel erg geloofwaardige avontuur een formele status.
Viktor en Nadja verliezen elkaar uit het oog als ze met zogenaamde kindertreinen vanuit Leningrad naar het platteland worden gebracht. Ze belanden beiden in een hectische situatie waarin ze nieuwe vrienden maken en te maken krijgen met de Duitse bezetter. Viktor gelooft de berichten niet dat zijn zus zou zijn overleden en blijft naar haar op zoek. De sterke band tussen broer en zus, die tegen het bovennatuurlijke aanschuurt, is het cement van het verhaal. Het rotsvaste vertrouwen van vooral Viktor maakt dat hij door roeien en ruiten gaat om zijn zus te redden. Tegen de achtergrond van de Duitse bezetting, het oorlogsgeweld en de kou en honger levert het een indringende geschiedenis op.
Vanaf de eerste bladzijde zuigt Morisonotto de lezer het verhaal in en is de merkwaardige vorm een gegeven dat de spanning verhoogt. De tweeling schrijft voor elkaar in de hoop dat de ander ooit het relaas zal lezen. De kanttekeningen in de zijlijn van de kolonel zijn net zo beklemmend als hilarisch. Hij noteert bij de kleinste ‘vergrijpen’ welk wetsartikel er is overtreden en welke straf daar op staat. Het laat zien hoe strak het communistische regime functioneerde.
Morosinotto deinst er niet voor terug de beide hoofdpersonen een ware heldenrol te geven, net zoals in zijn vorige boek. Het vertrouwen in zichzelf en elkaar is bemoedigend en ontroerend. Twee fonkelrode sterren in de blinkend witte sneeuw is een eigenzinnige vertelling waarbij de kwalificering ‘meeslepend’ een understatement is.
