Van letters krijg je honger, van lezen nog veel meer. Frank Adam viert met deze bundel het feest van het lezen en wenst zijn lezertjes in het openingsgedicht ‘Smakelijk Lezen!’ toe. ‘Hele repen letters naar binnen in één hap!’. Een bundel vol met ritmische poëzie. Veel rijmpjes, versjes en gedichtjes die zich makkelijk laten lezen en voorlezen. Automatisch ga je ze hardop lezen en proef je het ritme en de rijm en wordt de melodie bijna belangrijker dan de inhoud.
Zoveel staat er ook meestal niet. Het zijn lichte gedachten en overpeinzingen, losjes naar thema opgedeeld. Ze gaan wel over dingen die kleuters bezighouden: het eigen lijf, de tijd, dood, dieren en de nacht. Over bijna al die ‘waarom’-vragen van kleuters staat een rijmpje in dit boek. Vaak erg simpel en soms ook wel iets te, de selectie aan de poort had wat strenger gemogen. Maar dat wordt gecompenseerd door juweeltjes van zinnen als: ‘Jeukt de jeuk die jeukt in jou net zoals de jeuk die jeukt in mij? Jeukt hij ook soms op je schouder maar kan je hand er net niet bij?’.
Adam heeft een aangenaam speelse schrijfstijl die heel vaak tot een glimlach leidt. Voor de illustraties van Milja Praagman geldt hetzelfde als voor de gedichtjes: lekker lichtvoetig en een beetje wisselvallig. Praagman kiest voor de eenvoud en geeft net een andere toets aan sommige versjes. Haar dierentekeningen zijn grappig, de manier waarop ze mensen tekent, gaat na een tijdje tegen staan. Verder dan een ronde bol met dezelfde oogjes, mondjes en altijd weer die blozende wangetjes, komt het niet.
Bundels met kinderpoëzie worden steeds zeldzamer en moeten we dus koesteren. Hulde voor de eigenzinnige uitgevers van De Eenhoorn die het aandurfden.
Als de bomen straks gaan rijden
Frank Adam
Milja Praagman
