‘Het duizend geheimen complot – het laatste woord’ van Janet Sumner Johnson, vertaling Sandra C. Hessels, Leopold, 10+
Een steenrijke familie organiseert jaarlijks een beroemde spellingwedstrijd op hun landgoed, waar ook enkele buitenstaanders voor worden uitgenodigd. Hannah en haar tweelingbroer Adam worden toegelaten tot de finale. Het winnende bedrag zou hun leven, en dat van hun moeder, op zijn kop zetten, want ze hebben het niet breed. Er is nog een reden dat ze meedoen. Hun onbekende vader heeft dezelfde achternaam en een link met deze familie. Misschien komen ze er op deze manier achter hoe dat in elkaar steekt.
Het grootste deel van Het duizend geheimen complot van Janet Sumner Johnson speelt zich af in het enorme landhuis met de sfeer van Agathie Christie, waar de competitie plaatsvindt. Het is een soort Groot Dictee waarvoor nogal de tijd wordt genomen. Het levert een uitgesponnen verhaal op waarvan de kern een boeiende familie-intrige vormt. De moeder van Hannah en Adam is het middelpunt van een groot familiegeheim waarbij meerdere betrokken zo hun belangen hebben.
Hannah is alleszins van plan het geheim te ontrafelen, waar Adam zich gaandeweg steeds meer thuis gaat voelen in de nieuwe familie. Moeder sluit zich steeds meer af voor hun kinderen. Dat levert spanningen en conflicten op, maar tegen het einde sluiten de rijen zich weer.
De weg naar het plot en de uitslag van het dictee is bezaaid met tal van stijlbloempjes die veelvuldig worden herhaald, zo vaak dat het lachwekkend wordt. Er wordt om de haverklap met de ogen gerold, schouders opgehaald en grote ogen opgezet. De vertaalster slaat zich er dapper doorheen maar kan er weinig meer van maken.
In de kern een aardig verhaal, en de finale is verrassend sterk. Als je die haalt, want de lezer wordt murw gebeukt door de enorme omhaal van woorden en talloze uitwijdingen. Alsof niemand anders dan de auteur dit boek heeft gelezen voor het gedrukt wordt. Of wellicht durfde niemand te zeggen: mag het een tandje minder?
