Een goochelaar die een bos lelies tevoorschijn wil toveren, schiet ietwat door en pardoes valt er een olifant uit de lucht op de schoot van madame LaVaughn. De goochelaar belandt in de cel en madame in een rolstoel. Het toeval, nou ja toeval, wil dat Peter net daarvoor van een waarzegger te horen had gekregen ‘de olifant te volgen’. Peter wil graag zijn zusje terugzien over wie hij te horen had gekregen dat ze niet meer leefde.
De val van de olifant is de inleiding tot een aaneenschakeling van een serie merkwaardige gebeurtenissen waarin de zoektocht van Peter naar zijn zusje de rode draad is. Vanaf de eerste bladzijde zweeft er iets magisch door dit boek en dat blijft overeind tot en met het laatste woord. Een magisch sprookje over verlangen en heimwee en vooral het geloof in het onwaarschijnlijke. ‘Het onmogelijke, wist hij met een wonderbaarlijke zekerheid, het onmogelijke gaat opnieuw gebeuren’.
Kate DiCamillo schrijf in mooie, zorgvuldige taal die goed is overeind gebleven in de vertaling van Martha Heesen. ‘De sneeuw danste rond de trillende lichtcirkels van de rijden lampen langs de brede boulevards van Baltese. De sneeuw viel als een wit gordijn rondom het grauwe, onaantrekkelijke Weeshuis van de Zusters van het Eeuwige Licht, alsof ze erg haar best deed het gebouw aan het zicht te onttrekken’.
Dit is het derde boek in het kleine maar al veelgeprezen oeuvre van DiCamillo waarin magie het sleutelwoord is. Boeken die heel geschikt zijn om voor te lezen, juist omdat ze wat vervreemdend zijn maar raken aan bestaande gevoelens.
De illustraties passen uitstekend bij het verhaal, een beetje surrealistisch en magisch en wat somber, maar je moet er wel van houden.
Het verhaal van de olifant en de goochelaar of Hoe Peter zijn zusje terugvond
Kate DiCamillo
Tanaka Yoko
Martha Heesen
