close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
4+

Alsof mijn buik zijn kleine teen heeft gestoten tegen de tafelpoot

Pim Lammers Ik mis Milo Prentenboek
Querido
Sanne te Loo
Waardering: Precies prentenboek over rouw en gemis

Soms zijn het een tijdje krokodillen of varkentjes. Nu lijkt de schildpad terug van weggeweest. Eerder dit voorjaar verscheen Schildpad en ik van Marit Törnvist en de Milo in Ik mis Milo van Pim Lammers en Sanne te Loo is een…. juist ja. De schildpad van het jongetje is gestorven en dat maakt hem ontroostbaar. Hij wil geen ander huisdier, hij wil Milo terug.

Hij voelt het gemis in alles en dat verwoordt Pim Lammers prachtig met zinnen als ‘alsof mijn buik zijn kleine teen heeft gestoten tegen de tafelpoot’. In tekst en tekeningen wordt invoelbaar gemaakt waarom Milo zo belangrijk voor hem was. Milo begreep alles, ze hoorden bij elkaar.

Het maakt Ik mis Milo tot een prentenboek over gemis, verdriet en vooral rouw. De jongen is zichtbaar van slag, zijn schouders gaan steeds meer hangen. Het gaat bijna op boosheid en opstandigheid gaat lijken. Maar hij rouwt echt en dat geloof je. In het slim bedachte plot wordt het verdriet een beetje verzacht en kan de jongen weer naar de toekomst kijken.

Zo’n nieuwsgierig kijkende schildpad met zijn uitstekende nekje leent zich uitstekend voor een prentenboek. De precieze tekst van Pim Lammers wordt versterkt door de warme beelden van Sanne te Loo, met veel schildpaddetails en kleuren die aansluiten bij de gemoedstoestand van dat moment. Vooral de illustraties aan het eind, en helemaal de laatste, waarin het jongetje weer blij kan zijn, is van een grote schoonheid. Wat zijn schildpadden toch een leuke dieren, en geschikt om te tekenen, met die kopjes die zo olijk onder dat schild vandaan piepen

Tags : Dieren en natuurdoodFamiliemoederPrentenboekrouwschilpadVoorleesboek