Leentje legt zich niet zomaar bij de regels neer

Karin Curé Koningskind Genre: Jeugdboek
Uitgever: Clavis

De meeste Nederlandse en Vlaamse kinderen kunnen het zich waarschijnlijk moeilijk voorstellen dat er een tijd was dat een allochtoon kind in de klas een uitzondering en daarmee een bezienswaardigheids. Koningskind speelt halverwege de jaren zeventig als er in de klas van Leentje een donker meisje komt.  ‘Ik kreeg zin om haar aan te raken, om te voelen of haar kleur echt was’. Florentine is de dochter van een prins uit Burundi en zorgt ervoor dat de verhoudingen veranderen. Enkele meisjes vechten erom haar vriendin te mogen zijn terwijl het tussen Leentje en Florentine vanaf dag één niet botert. Waarom mag het donkere meisje oorbellen dragen, terwijl dat tegen de kledingvoorschriften van de strenge nonnenschool is?

Leentje is een opstandig meisje dat zich niet zomaar bij de regels neerlegt. Waarom moeten de meisjes allemaal een kleur- en vormloze grijze rok aan? Een beetje toevallig wordt Leentje de aanstichtser van veranderingen en krijgt ze zelfs Florentine mee. Haar eigenwijzigheid en eigenzinnigheid werpt vruchten af en de nonnen moeten bakzeil halen. De titel Koningskind slaat terug op Leentjes karakter, op de actie die ze voert met driekoningingen en op de afkomst van Florentine. Koningskind gaat over van alles maar ook eigenlijk nergens echt over. Er is een watersnood, de hond is zoek en het lukt Leentje maar het juf naar de zin te maken met haar opstellen. Ze komt voor zichzelf op, ze legt zich niet bij voorbaat bij onlogische regels neer en ze komt er achter dat mensen zich soms anders voor doen dan ze zijn. Een vriendinnetje is een pestkop maar blijkt op haar vorige school juist het slachtoffers van pesters te zijn geweest.

Leentje is een pittig karakter maar niet interessant genoeg om het boek echt te dragen. De botsing met het donkere meisje wordt matig uitgewerkt en dat geldt voor meer themaatjes die slechts oppervlakkig worden aangestipt. Curé is stilistisch een begaafd schrijfster: mooie, korte zinnen en beelden en ruimte tussen de regels door. Jammer dat ze er niet in slaagt de opbouw en spanningsboog naar een hoger plan te trekken.