Als Loïs van de trap is gevallen, wordt ze wakker in het lichaam van een ander meisje in een andere tijd, een jaar of twintig eerder dan de tijd waarin ze eerste leefde. Dat gebeurt op ongeveer de helft van Mislukt, de nieuwe young-adult roman van Iris Boter. In de eerste helft van het boek leeft de lezer uitvoerig mee met de aarzelende romance tussen kunstacademiestudenten Loïs en Giel. Loïs durft zich niet over te geven, omdat ze zich schaamt voor haar gebrandmerkte lichaam. Ze is ervan overtuigd dat het een reden is voor afwijzing.
Ze gaat op kamers bij een stuurse oudere vrouw en wordt na een val van de trap wakker in het zelfde huis, in het lichaam van de dochter van wie foto’s in het huis hangen. Het blijkt zo’n twintig jaar eerder te zijn, in de tijd dat haar ouders elkaar leerden kennen. Niemand heeft in de gaten dat er iets met haar aan de hand is en na aanvankelijke paniek probeert Loïs een zo gewoon mogelijk leven te leiden in het lichaam van een scholiere uit een ander tijd. Ze gaat op zoek naar haar ouders en probeert invloed uit te oefenen op hoe de toekomst er uit gaat zien; ze heeft immers voorkennis. Daarbij heeft ze het terechte gevoel dat dit een kans is om terug te gaan naar haar eigen tijd. Alleen bij haar pianoleraar (ze blijkt in dit leven grote muzikale kwaliteiten te hebben) vindt ze herkenning en erkenning. Hij adviseert de dingen te accepteren zoals ze gaan want: “In de wrijving der tijden gaat wel eens wat mis”.
Boter baseert zich deels op het idee dat een vleugelslag van een vlinder de loop der dingen kan beïnvoeden en verwerkt terloops wat filosofietjes over tijd. ‘Ons idee van de tijd die voorbijgaat is niets meer dan een serie momenten die we ons na elkaar bewust worden.’ Mislukt is niet helemaal geslaagd. Echt diepgaand wordt het niet en de verhaallijn is rommelig en brokkelig, met een paar merkwaardige sprongen en wisselingen die verwarring scheppen. Het niet onaardige liefdesverhaal ontpopt zich tot een stuiterende tijdmachine met een merkwaardig plot. Een ambitieuze poging om een filosofisch boek over het fenomeen tijd te schrijven maar er is meer voor nodig om er een coherente roman van te maken.
