Van Goor
Sophie Pluim
Sanne Rooseboom is de schrijfster van de veelgelezen series over Jippie en vooral Het Ministerie van Oplossingen. Tijdens corona stortte ze zich op een ander project, een boek over ‘de rafelrandjes van de stad’ dat wel enigszins afwijkt van de series maar er in de thematiek dichtbij blijft. De maatschappelijke insteek heeft overeenkomsten met haar fantasievolle ‘Ministerie-reeks’.
In Mot en de metaalvissers is er een volledige mismatch tussen moeder en dochter. De moeder van Mot is schoonheidsspecialiste en houdt van glitter. Haar dochter draagt het liefst vale en zwarte kleren en heeft niks met uiterlijk vertoon. Mot komt in contact met mensen die met magneten naar oud ijzer vissen en als ze zelf aan de slag gaat, heeft ze direct een kleine duikboot aan de haak. Dit nogal onwaarschijnlijke gegeven is de aanzet voor een niet eens zo ongeloofwaardig avontuur waarin de erfgenamen van de man die de stad heeft groot gemaakt, een cruciale rol spelen.
Mot wordt geholpen door een soort Circus Soleil-achtig gezelschap dat woont op een plek die te vergelijken is met Ruigoord. Samen met de bohemiens onderzoekt ze wat de miljonairszoon van plan is en komt ze erachter dat de toekomst van de stad op het spel staat waar haar moeder een bijrol in speelt.
Rooseboom werkt het verhaal heel gedegen uit en bezuinigt niet op beschrijving en herhaling. De tegenstelling tussen moeder en dochter wordt nogal aangezet. Het begint er mee dat Mot eigenlijk Vlinder maar haar naam veranderde. Rooseboom blijft de verschillen tussen de moeder en dochter benadrukken terwijl dat voor de lezer echt al wel duidelijk is. De schrijfster had meer aan de verbeelding, en dus aan de lezer, over mogen laten want het verhaal en decor lenen zich daar uitstekend voor want het is origineel genoeg.
Mot en de metaalvissers is het best te omschrijven als een gothic-industrieel kinderboek. Dat is in sfeer en vormgeving, inclusief de puike illustraties van Sophie Pluim, tot in de finesses doorgevoerd. Het roest spat als het ware van de bladzijden af en dat maakt het boek authentiek en eigenzinnig. De centrale vraag is van wie de stad eigenlijk is. Van de inwoners die er prettig willen leven of van projectontwikkelaars met eurotekens in de ogen? Een onderwerp dat goed wordt uitgewerkt en interessanter is dan de psychologische plotlijn die nogal uit de lucht komt vallen.
Een onderhoudend boek in een originele setting, dat in een wat compactere versie meer had overtuigd.
