Wie wel eens een nachtje in Hotel New York in Rotterdam heeft doorgebracht weet dat het daar vooral zo goed toeven is door de vele prachtige details in de stilering. Verantwoordelijk daarvoor is Dorine de Vos die als artdirector de volledige vormgeving bedacht, ook van Villa Augustus in Dordrecht trouwens, ook al zo’n opvallend hotel. De illustraties in haar eerste prentenboek sluiten opvallend goed aan bij haar andere werk. De kleurstelling, het gebruik van cijfers en getallen en het ogenschijnlijke rommelige karakter, het komt allemaal terug.
Mathilde Stein schreef het verhaal van een groep rovers die een postkoets overvallen maar daarbij niet hadden gerekend op de pittige Juffrouw Van Zanten. Zij is ‘op-voed-des-kun-di-ge’ van beroep en weet wel raad met dit stelletje klaplopers. De boeven weten niet zo goed wat ze aanmoeten met die strenge dame die het maar over normen en waarden heeft. ‘Een dame met ogen als die van van zijn moeder, nee daar kan een rover niet tegen’. Stein combineert de plechtstatige taal van de juffrouw met met de onbehouwenheid van de rovers in een prettig soort voorleesrijm dat slechts hier een daar wat dwangmatig is en een verstoord ritme kent. (‘en veel te brutaal, zoals hier deze groep’, want het moet op beroep rijmen). Auteur en illustrator lijken elkaar op te zwepen wat tot steeds kolderieker situaties leidt. Het licht-hysterische verhaal stuitert letterlijk over de bladzijden en kent verrassende wendingen en vliegt bijna uit de bocht maar dat deert niet. Het is gewoon lekker gek, zoals dat bij een juffrouw hoort.
De quasi-slordige prenten van De Vos zijn soms ook bijna teveel van het goede, er gebeurt erg veel op sommige pagina’s. Maar wie meegaat in de flow, beleeft een kostelijk en doldwaas avontuur.
Minder hotels en meer prentenboeken graag, juffrouw De Vos.
Juffrouw Van Zanten & de 7 rovers
Mathilde Stein
Dorine de Vos
