Querido
Finne Anthonissen
Alweer zo’n eigenzinnige graphic novel uit Portugal, na Mary John. Pardalita is de naam van het meisje dat het leven van de zestienjarige Raquel van de een op de andere dag overhoop gooit. Het duurt even voordat ze door heeft waarom ze zo gefascineerd is door deze nieuwe verschijning in haar leven. Is het jaloezie, afkeer of is het iets anders? Natuurlijk is het iets anders. Maar het duurt even voordat het indaalt en een heel boek voordat de twee intiem worden.
Dat wordt niet beschreven, maar getekend, en vormt op de laatste pagina’s het hoogtepunt van dit liefdesverhaal. Bladzijden lang zitten de vriendinnen naast elkaar op een pier uit te kijken over de Taag. Langzaam wordt de beweging ingezet die leidt naar de eerste kus.
Het is zonder meer een bijzondere manier om een verhaal te vertellen. Traag en een beetje mysterieus, in een combinatie van zwarttekeningen in vierkante kaders, met of zonder ballonteksten, en geschreven tekst. Soms grote illustraties over hele pagina’s en en veel repeterende prenten van details. De eigenzinnige Portugese illustrator Joana Estrela schroomt niet twaalf opeenvolgende tekeningen van touwtjespringen te plaatsen waarbij alleen het koord zichtbaar is. Het illustreert een herinnering van Raquel aan de lagere school.
De terugblikken geven een beeld van haar karakter en ontwikkeling. Ze was ooit al eens erg onder de indruk van een meisje met sproeten. Ondertussen maakt haar vriendje het uit en komt ze via de toneelclub in contact met Pardalita (wat in het Portugees mus betekent). Ze wil alleen maar in haar buurt zijn, maar krijgt moeilijk grip op de vriendschap. “Je bent een onregelmatig werkwoord om uit je hoofd te leren”, is een van de poëtische zinnen die Estrela haar hoofdpersoon meegeeft. Tijdens een tripje naar Lissabon aan een tentoonstelling blijken de gevoelens wederzijds, en volgt het intieme moment aan de Taag.
Het is ontegenzeggelijk een boek voor de liefhebber van dit soort poëtische beeldtaal waarin lang niet alles een functie in het verhaal heeft. Bijvoorbeeld de aangelopen poes en de zijstapjes naar de migratiediscussie in Portugal. Pardalita is uiteindelijk vooral een coming of age boek over de onontkoombaarheid van gevoelens, hoe verwarrend en ongrijpbaar ze ook kunnen zijn.
