De combinatie van een beweeglijke Jaap en een nogal krakende stoel zorgt voor gezellige achtergrondluiden. Ik zat ook nog eens verkeerd achter de microfoon, wat een beetje suf is voor iemand die nog maar een jaar of 15 radiomaker is, waardoor een technicus de studio binnen komt en ik een beetje van mijn apropos raak.
Een wat rommelige aflevering dus maar toch genoeg concentratie om stil te staan bij Mr Finney en de wereld op zijn kop. Het boek van Prinses Laurentien wilde ik direct bespreken, de meeste mensen hebben er deze week wel iets over opgevangen. Volgende week is het alweer mosterd na de maaltijd. Een paar kritische kanttekeningen en milde lof over ‘een sympathiek project’.
Meer hulde voor Joel van Henning Mankell die me nog steeds wel bezig houdt. De jongen die met sneeuw in zijn bed sliep is zo’n boek dat een beetje na blijft sudderen.