De tien bolle biggetjes zijn niet moe en sluipen bij volle maan naar buiten als mama slaapt. Ze rennen in het rond, zwaaien aan een tak en huppen over heggen heen. Hun nachtelijke verkenning kent een abrupte wending als een wolk voor de maan schuift en pikkedonker wordt. De bolletje biggetjes zijn plotseling bleek en willen niets liever dan naar mama toe.
Een goedbedoeld avontuur dat verandert in een kleine nachtmerrie zonder dat het te spannend wordt voor kleuter. De Amerikaanse schrijfster Lindsay Lee Johnson maakte samen met de veelbekroonde Vlaamse tekenaar Carll Cneut het prentenboek Ten Moonstruck Piglets. Joke van Leeuwen bewerkte het tot Tien bolle biggetjes keken naar de maan. Van Leeuwen maakt er een melodieuze vertaling met ritimische rijm, mooie alliteraties'(‘huppen over heggen heen’) en leuke grapjes. In iedere beginzin krijgen de biggetjes een ander bijvoeglijk naamwoord toebedeeld: dolle, stoere, wilde, bleken en bange biggetjes. Heel geschikt om voor te lezen en met kleuters te bekijken en op iedere pagina te tellen of er wel echt tien biggetjes zijn.
De biggetjes zijn in de typerende Carll Cneut stijl neergezet als kleine mensjes in keurige pyjamaatjes zonder dat al te vervreemdend werken. Behalve dan dat ze nooit lachen, terwijl zevolgens de tekst ‘schuddebuiken van geluk en knorren van de pret’. Dat geeft een wat onnodige sombere indruk. Op driekwart is die somberheid wel logisch, als de nacht zwart wordt, wat duistere en spannende prenten oplevert.
Cneut laat opnieuw zijn vakmanschap zien maar iets meer vrolijkheid had niet misstaan. Joke van Leeuwen en Lindsay Lee Johnson compenseren dat ruimschoots met prachtige, bijna ouderwets aandoenden rijmpjes. Je gaat er automatisch ‘drie kleine kleutertjes’ van neurien.
Tien bolle biggetjes keken naar de maan
Lindsay Lee Johnson
Joke van Leeuwen (bewerking)
