Vroeger

Saskia Maaskant is geboren en getogen in Bruinisse maar hoorde pas een paar jaar geleden voor het eerst over de stomramp van 1911. Daarbij verging bijna de hele vloot aan mosselvisserschepen, tot daarvoor de grootste van ons land. Maaskant vindt het broodnodig, schrijft ze in het nawoord, dat we worden

De titel is ook de eerste zin van het boek. Reinier dacht dat het een gewone nacht ging worden maar belandt in de dakgoot als de vlammen uit het huis slaan. Nadat zijn buurvrouw hem aan zijn ellebogen naar binnen heeft getrokken blijft hij, net als zijn ouders ongedeerd. Reiner

Ole van 13 komt er in het eerste hoofdstuk van Het pungelhuis achter dat hij wel een opa heeft. Althans had. Over de vader van zijn vader heeft hij nooit iets gehoord, tot diens overlijden. Het gezin erft het huis van opa in Brabant en moet daar door de financiën

Zijn naam is Jongen. Zo heet hij nou eenmaal, de wees die als geitenhoeder werkt. 'Het gezicht van een engel en het lichaam van een demon; dat is wat je noemt een jongen', zegt de pelgrim waarmee hij als knecht op stap gaat. Het is het jaar 1350 waarin de

Schrijver Rob Ruggenberg overleed kort na het voltooien van Offerkind, hij werd 73 jaar. Dit is dus definitief zijn laatste boek. Met die wetenschap is het extra bijzonder om te weten dat het verhaal voortkomt uit zijn jeugd in Wassenaar. Hij woonde vlak bij de plek waar eind jaren tachtig een

Van het verhaal van de familie Birnbaum is in 2013 een documentaire gemaakt. Martine Letterie werd opnieuw geattendeerd op dit verhaal en er ontstond het idee om er een kinderboek over te maken. Ze bezocht de familie in Israël en voerde gesprekken, waarbij die met Sonni, die inmiddels negentig is,

Nu een groep kinderen weer zoetjes aan voorzichtig in de schoolbanken plaats gaat nemen, zal het virus vast en zeker het onderwerp van gesprek zijn in de anderhalve meter kringgesprekken in de klas. Alhoewel iedereen nu een klein beetje viroloog is, kan het geen kwaad de juiste informatie voorhanden te

Als de 11-jarige Jeska niet op tijd thuis is, krijgt het gezicht van haar moeder 'boze vouwen'. De schaduw van de moeder ligt als een gordijn over het leven van het gezin. Een gordijn dat letterlijk vaak dichtblijft, de stekker gaat uit de deurbel en er komt weinig bezoek. Het

Twee broers werken als trapeze-artiesten in een Italiaans circus. Daarbij draait veel om behendigheid maar vooral om vertrouwen. Elkaar blindelings kunnen vinden en weten dat de ander je handen op het juiste moment grijpt. Het boek speelt zich af aan het eind van de jaren twintig van de vorige eeuw,

Een eindeloze, bochtige tunnel, zonder licht aan het eind. Met ruwe muren waar je je vel aan openhaalt. En het gevoel dat je een zak over je hoofd hebt. Zo beschrijft Nan haar werk. Het meisje is schoorsteenveegster van beroep en daar moeten we niet te lichtzinnig over denken. Naast