Young Adult

Sarah Ocklers tweede roman Delilah kent op het eerste gezicht veel overeenkomsten met haar debuut Onze zomer. Een zomervakantie, een huis op een andere plek waar de nodige zaken verwerkt moet worden en waar nieuwe mensen een rol spelen. Relatief nieuw in dit geval want Delilah ontmoet al snel weer

Geen eenvoudig geval, dit Vijftien wilde zomers. Het is één van die boeken waar ik niet zo goed raad mee weet. Het is goed geschreven, opbouw en structuur deugen en het roert een paar belangrijke adolescententhema's aan. Tot zover is er niks mis mee. Behalve dat ik nauwelijks van het boek heb

Oneindig is het laatste deel van de Deadline-trilogie; het vervolg op twee andere boeken Deadline en Chaos. Het gegeven blijft de kern: de hoofdpersonen zien in de ogen van anderen hun sterfdatum staan. Dat is beangstigend en verwarrend maar soms ook handig. Adam heeft er aan het slot van het vorige

'Volgens mij ben je niet aan het doodgaan,' zei ik. 'Volgens mij heb je gewoon wat last van botkanker.' Hazel en Augustus hebben beide kanker en weten maar al te goed wat galgenhumor is. Zij is ongeneeslijk ziek maar krijgt een levensverlenging door een experimenteel medicijn en hij heeft het overleefd ten

Gesplitst begint spectaculair. Connor slaat op de vlucht op het moment dat hij naar het 'oogstkamp' wordt gestuurd. Dat is een plek waar sommige jongeren naar toe worden gestuurd en waar hun organen uit hun lichaam worden gehaald. Die procedure waarbij het leven tegelijk wordt afgebroken en behouden, heet 'splitsen'

Zelden werd een boek in de laatste hoofdstukken zo verknald als in De Boodschapper van Markus Zusak. Tot op zevenachtste is dit een grandioze roman die helemaal niet schreeuwt om een onthullende plot. Het verhaal hangt op een mysterie dat met iedere andere afloop dan deze, bevredigender was geweest. Met De

Het vierde deel van Gone alweer en ik blijf er een haat-liefde verhouding mee houden. Deel 1 was veelbelovend en deed zelfs een beetje aan De Hongerspelen denken. In deel 2 vooral veel herhaling maar nog steeds genoeg ontwikkelingen voor een spannend en onderhoudend verhaal. In deel 3 zakte Michael

Dit is zo'n boek dat zich moeilijk laat omschrijven en waarvan iedere poging tot samenvatten mank gaat en stompzinnig zal overkomen. Toch maar een poging: een puber wordt aangesteld als God van het nogal onbeduidende planeetje aarde. De echte goden hebben wel iets beters te doen. De jongen is nauwelijks

Carry Slee blijft me intrigeren omdat ze met haar boeken voor volwassenen heeft aangetoond stilistisch tot veel meer in staat te zijn dan de simpelheid en voorspelbaarheid van veel van haar jeugdboeken. Ik heb nooit goed begrepen waarom die twee gezichten nodig zijn. Het werd dan ook interessant toen ze

e 16-jarige Willow is helderziend en doet readings als mensen daar om vragen. Bij een van de populairste meisjes van de school neemt ze het contact met engelen waar, en ze voelt dat het verkeerd gaat aflopen. Deze Beth wil er niks van weten en sluit zich aan bij de